Tot het einde van de 19e eeuw was ‘onze’ Turkse tortel een vogel die exclusief in het Midden-Oosten en een groot deel van Azië voorkwam. Af en toe deed ze een uitstapje naar Oost-Europa, maar pas vanaf 1900 werd ze er wat algemener, in eerste instantie in de Balkan. Vanaf 1925 begon ze plots aan een verovering van de rest van Europa.

Ze verlegde haar grenzen met gemiddeld 45 kilometer per jaar. In 1949 werd ze voor het eerst in Nederland waargenomen, in 1952 in België. Het eerste bekende Belgische broedgeval kwam er in 1955, in Knokke.

Er was geen houden aan. Het Vlaamse broedbestand werd eind jaren 1960 al op 24.000 koppels geraamd.

In de periode 2013-2018 was het iets tussen 50.000 en 100.000 koppels.

In Nederland zouden er nu zo’n 60.000 broedparen zijn.De laatste twintig jaar wordt er in onze contreien wel een afname van de populatie geregistreerd, hoewel de soort het wereldwijd goed blijft doen.

Het is niet duidelijk waaraan de daling te wijten is. Mogelijk ondervindt de tortel concurrentie van de grotere houtduif, die steeds meer een vogel van huis en tuin wordt. Bij ons komt de Turkse tortel bijna uitsluitend in de buurt van mensen voor, wat tamelijk vreemd is, want in haar Aziatische brongebied zou ze vooral een bosvogel zijn.

Het illustreert hoe raar de kronkels van het leven kunnen lopen. De afgelopen halve eeuw is de tortel ook in de Verenigde Staten aan een invasie bezig, die nog sneller gaat dan haar Europese veroveringstocht. In de jaren 1970 ontsnapte.