Weet je”, zegt Mischa Bredewold, „dit is iets dat eigenlijk niet bij een Tour de France zou moeten horen.” De renster staat geleund over haar fiets, aan de voet van de Erasmusbrug in Rotterdam. Het zweet druppelt van haar gezicht, de verzorger heeft zojuist geduldig een bidon leeggespoten in haar nek.

Een groepje kinderen krijgt een handtekening van Bredewold op hun wielershirts, maar haar bidon houdt ze zelf. Bredewold heeft zich bewezen als uitstekende tijdrijdster, maar ideaal verliep deze tijdrit voor haar niet: ze werd negende. Dat kwam door de lengte, zegt ze: slechts 6,3 kilometer, de Coolsingel op en neer en dan nog wat – Bredewold is beter in langere tijdritten.

Maar het kwam vooral door het programma: in de ochtend was er óók al een etappe. Zo’n dubbele inspanning gaat in de benen zitten, zegt Bredewold. „Op deze manier komen de tijdritspecialisten niet tot hun recht.

” Twee ritten op één dag: bij de Tour de France voor mannen komt het al sinds begin jaren negentig niet meer voor. Een te zware belasting voor de renners – dat was de reden om ermee op te houden. De internationale wielerunie UCI heeft zo’n dubbele etappedag zelfs officieel verboden.

Toch moesten de vrouwen er deze dinsdag aan geloven. Tourorganisator ASO haalde de constructie van stal, met een speciale dispensatie van de UCI. De reden, zegt de ASO, is de plek van de Tour de France Femmes in de wieleragenda van 2024.

Vanwege de Olympische Spelen in Parijs wordt de vrouweneditie .