Analyse Voor het eerst in tien jaar stappen de Nederlandse elite vrouwen zonder medaille maandag terug het vliegtuig in naar huis. Puck Pieterse wist weliswaar in dezelfde wedstrijd de wereldtitel voor beloften, maar voor bondscoach Loes Gunnewijk is het slechts ‘een kleine troostprijs’. Logisch, want tactisch is er genoeg op aan te merken.

Demi Vollering is kop van jut. Hoe kan het zo fout lopen? Met Vollering en Pieterse heeft Nederland twee grote favorieten voor de wereldtitel in huis. De eerste krijgt van Gunnewijk het kopmanschap, de tweede samen met Marianne Vos een vrije rol.

Het is voor het eerst dat Vollering de meest belangrijke renster op het WK is. Dat laat ze tijdens de persconferentie van vrijdagochtend al duidelijk merken. Ze vertelt dat ze ‘te vaak’ droomt over de regenboogtrui en het zou ‘alles’ voor haar betekenen om zich wereldkampioen te kunnen noemen.

Maar het is een andere uitspraak waarmee Vollering aangeeft dat het alleen om haar draait. Gevraagd of Pieterse net als voor andere landen ook voor Vollering een concurrente is, antwoordt ze: “Ik hoop natuurlijk dat ik Puck daar enorm 100% in kan vertrouwen dat zij mijn ploeggenoot is en niet een tegenstander wat dat betreft.” Een echte teamplayer zegt in het landsbelang – kopvrouw of niet – dat Pieterse vooral een bondgenoot is in de jacht op goud voor Nederland.

Niets van dat. In de koers lijkt het er nochtans goed uit te zien voor de oranjedames. Vanaf het eerste koersuur hebben ze all.