Hij was één minuut te vroeg. Zondagavond om 20:47 Nederlandse tijd stortte de wetenschappelijke satelliet Salsa neer boven de Stille Oceaan, iets eerder de voorspelde tijd van 20:48. Een vliegtuig met aan boord tien wetenschappers vloog in de buurt, en filmde het vurige einde met tientallen camera’s, om het verbranden in de dampkring nauwkeurig in kaart te brengen.

Het was de eerste keer dat een satelliet doelbewust naar zijn einde werd gedirigeerd met dat doel. „We wisten dat Salsa als we niets deden uiteindelijk rond 2030 zou neerstorten”, zegt Benjamin Bastida-Virgili, ingenieur bij de Europese ruimtevaartorganisatie ESA tijdens een bijeenkomst vóór het neerstorten. „Om er zeker van te zijn dat Salsa boven de Stille Oceaan zou vallen, werd de baan al in 2013 al aangepast.

” Met succes, zo bleek. De verbrandende satelliet was vanuit het vliegtuig te zien als een helder oplichtende stip ten zuiden van Paaseiland, waar ook het vliegtuig met onderzoekers was opgestegen. Meer opnamen en resultaten worden de komende dagen vrijgegeven.

Salsa was een van de satellieten van Cluster II – een viertal wetenschappelijke satellieten van ieder 550 kilogram – die in 2000 gelanceerd werd (de satellieten van de eerste Cluster-missie gingen in 1996 verloren toen de Ariane 5-lanceerraket kort na de lancering explodeerde). Vierentwintig jaar lang deden Salsa, Rumba, Tango en Samba –de cilindervormige satellieten waren genoemd naar dansen omdat ze rond hun as tollen – m.