Hoe maak je een nieuw ritueel? Dat is de vraag die centraal staat in een expositie waarin de mantel van de tot slaaf gemaakte Majalla tot leven wordt gebracht. Dat gebeurt met een installatie en performances. Tussen de zuilen in de Leidse Lakenhal hangen enorme stukken van de dunne stof organza, twee losse mouwen en het borststuk van een ouderwets shirt.

De mouwen deinen mee wanneer bezoekers eronderdoor lopen. Drie performers in klederdracht voegen de stukken van de mantel bij elkaar en draperen stukken van gerafelde stof over de schouders. Af en toe zetten ze een lied in, maar ze voeren hun handelingen verder in stilte uit.

Twee toeschouwers krijgen een koord dat aan de mouwen van Majalla’s mantel vastzit om ze in beweging te brengen. Majalla is de naam van een tot slaaf gemaakte jongen die opduikt in de correspondentie van Daniel van Eijs. Van Eijs was een 18de-eeuwse Leidse lakenhandelaar die ook plantage-eigenaar werd toen de Leidse lakenhandel minder lucratief werd.

Het is niet duidelijk of Majalla de echte naam was van de tot slaaf gemaakte jongen of dat hij hem door handelaren was gegeven, maar de naam is een van de weinige die in onderzoek naar tot slaaf gemaakten en Leids textiel naar boven kwam. Historicus Sjoerd Ramackers deed onderzoek naar de correspondentie van Van Eijs. Hij toont aan dat de ineenstorting van de Leidse textielindustrie in de 18de eeuw leidde tot de aankoop van plantages en tot slaaf gemaakten met het geld dat in die Leidse lakenhandel verdien.