Wie maakt er nu echt domme keuzes, vraagt Barnevelder Willem Massier zich af. Mensen die vanwege de kosten niet naar de tandarts gaan of de beleidsmakers die ervoor kozen om de mondzorg uit de basisverzekering te halen? Een nieuw fenomeen van armoedebestrijding: de Mondzorgkaravaan van Dokters van de Wereld Nederland kwam afgelopen woensdag 9 oktober naar Voorthuizen. De Barneveldse Krant besteedde er zaterdag uitgebreid aandacht aan.

Het is het lezen waard, vooral voor hen die denken dat mensen het leven in armoede of met schulden aan zichzelf te danken hebben. Ik zou graag nog ‘iets’ aan het onderwerp willen toevoegen. Begin jaren negentig is in Nederland besloten om mondzorg voor volwassenen uit de basisverzekering te houden.

Daarmee besparen we sindsdien jaarlijks een kleine 2 miljard euro op zorg. En sinds 2006 is ook het jaarlijkse tandartsbezoek uit de basisverzekering geschrapt. Anderhalf miljoen mensen hebben echter geen geld voor de tandarts of een aanvullende tandartsverzekering.

Blijkbaar is het voor politici, beleidsmakers en de beter gestelden onder ons moeilijk om zich de consequenties hiervan voor te stellen, want we schieten ons als samenleving met die bezuiniging genadeloos in de voet. Uit onderzoek van het Radboudumc blijkt dat alleen al het productiviteitsverlies door tandziekten in Nederland wordt geschat op 3 miljard euro per jaar. Dat gaat als volgt: iemand heeft een tandontsteking en gaat niet naar de tandarts uit angst voor de kosten.

In plaats va.