„Ik steek het vuur aan en ik pak een pan...

”, zegt juf Joanne Kompagnie terwijl ze het aan de klas uitbeeldt. „Hoe noemen we dit, waar we koken?” „Ah!” De Oekraïense Dana (12) gaat iets rechterop zitten. „ Forrr .

.. forza !” „Fornuis”, zegt juf Joanne duidelijk articulerend.

„Die kennen we dus nog niet helemaal. En als ik een brief stuur naar mijn moeder en ik breng hem naar de brievenbus. Is alleen een postzegel genoeg op mijn envelop of moet er nog iets anders op?” Lour (10) uit Syrië steekt haar vinger op.

„Adres!” „Ahh”, knikt Dana. „Cóóól.” Er is iets veranderd op deze school in Vilsteren, een dorp nabij Dalfsen (Overijssel).

Sinds dit schooljaar mogen van het kabinet geen ‘Oekraïnescholen’ meer bestaan, waar alleen uit Oekraïne gevluchte kinderen naartoe gaan. Daarom is deze voormalige Oekraïneschool nu een reguliere nieuwkomersschool, waar ook asielzoekers uit andere landen worden verwelkomd. Op nieuwkomersscholen zitten leerlingen die nog geen Nederlands spreken en taallessen krijgen om door te kunnen stromen naar een reguliere basisschool.

Op de school in Vilsteren zitten 44 leerlingen. In het gebouw zat vroeger een reguliere school. In Dalfsen worden zo'n 300 Oekraïense vluchtelingen en zo’n 150 asielzoekers opgevangen.

In juf Joannes klas, die ze op school „de bovenbouw” noemen, zitten nu negen kinderen uit Oekraïne. De andere zeven leerlingen komen uit landen als Turkije, Syrië en Irak. In de midd.