Lars Wouters van den Oudenweijer (47), die opgroeide in Hapert, speelt in twee van de drie werken die op het programma staan, Prelude, Allegro and Pastorale voor klarinet en altviool van de Engels-Amerikaanse componiste Rebecca Clarke en het Kwartet voor klarinet en strijktrio van Johann Nepomuk Hummel. Allebei zijn het bijzondere stukken, zegt hij. „Clarke was een begaafd altvioliste.

Ze laat de twee instrumenten om elkaar heen draaien. Dat werkt heel goed, omdat ze hetzelfde bereik hebben. In het samenspel speelt ze met de klankkleuren van de klarinet en de altviool.

Een strijker kan een grote intensiteit aanbrengen. Ik moet mijn best doen dat te evenaren. Maar we moeten ook een midden opzoeken om te blenden .

Ruimte geven, en ruimte nemen. Je speelt uiteindelijk voor elkaar. De muziek raakt je door haar weemoed en temperament.

” Hummel markeert de overgang van de klassieke periode naar de romantiek, vervolgt hij. „Hummel was op zoek naar nieuwe expressievormen. Zo gebruikt hij gewaagde harmonieën die eerder niet konden, en gaan in het tweede deel ritmes tegen elkaar in.

Het laatste deel is een pastorale, die een romantisch verlangen naar de natuur uitdrukt. Maar je hoort in de muziek ook de Weense klassieken terug. Voor mij is het de overgang van de rede naar het gevoel.

” Gevoel hoort bij het instrument waar hij in zijn jeugd voor gekozen heeft. „Als 6-jarige ging ik elke zondag met mijn moeder naar het Kempisch Volksorkest waar zij viool in speelde. Ze had het .