Het gebeurt terwijl iedereen even niet oplet: de lichten van het voetbalveld gaan uit. Als Jacco Knops, inspecteur lichtoverlast, weer het balkon opstapt, tuurt hij in de verte. Daarnet brandden enkele honderden meters verderop nog felle lichtmasten.

Nu niet meer. Knops, peinzend: „Ja..

. dat heb je soms.” Hij is deze avond op bezoek bij een bewoner van Capelle aan den IJssel.

Die heeft last van de felle lampen op een voetbalveld, een paar honderd meter van zijn woning. Met collega Jaco van der Zwaal, ook van omgevingsdienst DCMR, komt hij lichtmetingen uitvoeren. Zijn de lampen te fel? Wil je dat weten, dan moeten die dus wel aan staan.

In de regio Rotterdam groeit het aantal meldingen van lichtoverlast. Bij omgevingsdienst DCMR zagen ze die toenemen van 22 in 2020 tot 119 in 2024. In andere regio’s speelt het eveneens; ook de omgevingsdienst Midden- en West-Brabant zegt een toenemend aantal klachten binnen te krijgen over lichtoverlast.

Vaak gaat het om reclame, soms om sportvelden. Daardoor zijn de lichtinspecteurs vaker op pad dan vroeger. Zij kijken of de ‘lichtbronnen’ te fel zijn, en maken daarvoor gebruik van normen van de Nederlandse Stichting voor Verlichtingskunde (NSVV).

Die zijn opgesteld omdat licht niet neutraal is: het kan bij mensen slaapproblemen veroorzaken, en heeft ook een sterk effect op dieren als vogels. Licht kan hen aantrekken, desoriënteren, of hun slaapritme verstoren, soms zelfs met de dood tot gevolg. Bij DCMR vermoeden ze dat het groe.