‘Kijk, dat is een echte pragmaticus”, zegt Jan Eelco Jansma terwijl hij vaart mindert langs een vrijstaande, smetteloze villa. Een keurig onderhouden groen gazon. Een oprit voor twee auto’s.

Naast de woning ligt een flinke lap grasveld te wachten op beplanting. Jansma geeft gas. Daar rechts verderop zien we „iemand die behoorlijk committed is”.

Rond de houten woning woekert beplanting, op het erf scharrelen kippen in het rond. Een paar straten verder passeren we het terrein van een wijnbouwer, met lodges waar bezoekers tegen betaling kunnen overnachten. Daar huist een pionier die het ook om de business gaat, als aangename hoofd- of bijzaak.

Nu nog op zoek naar een ‘sociale’ bewoner dan zijn we rond...

En warempel, een paar bochten later staat een langgerekte woning die ruimte biedt aan meerdere gezinnen, die met zijn allen zorgen voor een gemeenschappelijke tuin. „Dat geeft verbinding.” Het ‘wilde’ woongebied Oosterwold in Almere kent vier clusters bewoners, zegt agronoom Jansma, op basis van een enquête die hij er hield.

Hij is als onderzoeker verbonden aan Wageningen Universiteit Research en een dag aan de Flevo Campus. Er zijn de gecommitteerden (30 procent), die in volle overtuiging meegaan in de combinatie van do it yourself -‘wild wonen’ en stadslandbouw. Alle bewoners van Oosterwold zijn verplicht de helft van hun erf te besteden aan stadslandbouw – en dat geldt ook voor de firma Albert Heijn die er een perceel kocht.

Je hebt ook ‘social.