Een IT’er werkt sinds 2016 voor een internationaal concern in petrochemicaliën. In 2023 laat het door consultancybureau EY de effectiviteit van een aantal teams onderzoeken, waaronder dat van de IT’er. EY adviseert de teams anders te organiseren en het concern volgt dat advies.

Gevolg is dat de IT’er niet meer nodig is. In mei van dat jaar wordt zijn ontslag aangevraagd bij het UWV. Het UWV gaat niet akkoord met het ontslag, omdat voor de uitkeringsinstantie onvoldoende duidelijk is of de functie structureel vervalt.

Als het bedrijf het ontslag vervolgens voorlegt aan de kantonrechter van rechtbank Gelderland, ontbindt die de arbeidsovereenkomst wel. Daartegen gaat de IT’er in hoger beroep. De man draagt diverse argumenten aan waarom de arbeidsovereenkomst niet ontbonden had mogen worden.

Voor het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden is één argument voldoende om tot een ander oordeel te komen dan de rechtbank: zijn werkgever heeft zich te weinig ingespannen om de man een andere werkplek binnen het concern te bieden. Dat bij het bedrijf sprake was van een vacaturestop in verband met de reorganisatie, doet niet af aan de herplaatsingsverplichting. Het bedrijf voert aan dat verschillende medewerkers zijn benaderd om op nieuw ontstane functies te solliciteren, waarvoor zij over de juiste kennis en ervaring beschikken.

Met de IT’er is inderdaad geen herplaatsingsgesprek gevoerd om te kijken wat een passende functie zou zijn of wat er aan scholingsmogelijkheden zouden zijn.