Lang duurde de onzekerheid over het lot van de Indiase journalist Mukesh Chandrakar niet. Zijn familie maakte zijn vermissing op Nieuwjaarsdag bekend, via een oproep op het YouTube-kanaal voor lokaal nieuws dat Chandrakar bestierde vanuit de centrale deelstaat Chhattisgarh. De nieuwsredacties waarvoor de freelancer werkte schreven artikelen en collega’s en vrienden verspreidden berichten op sociale media.

Twee dagen later vulden hun telefoons zich met berichten en nieuwsalerts die hun ergste vrees bevestigden: het toegetakelde lichaam van Chandrakar werd teruggevonden in een septische tank op het terrein van een bouwaannemer waarover hij had geschreven. Dit drama rondom de 33-jarige journalist houdt de gemoederen in de Indiase media al ruim twee weken bezig . Die zijn doorgaans niet vies van sensationele moordzaken – maar dit keer zijn het niet misdaadverslaggevers die stukken tikken, en is de toon beduidend anders.

Voor collega’s is overduidelijk dat Chandrakar werd vermoord om zijn werk, dat vaak ging over corruptie in de infrastructuur, ontwikkeling en mijnbouw in ‘zijn’ gebied Bastar. De moord belicht de gevaren die vooral verslaggevers in de Indiase binnenlanden ondervinden. In Chhattisgarh en hoofdstad New Delhi zijn herdenkings-en protestbijeenkomsten gehouden.

„‘Wat is het ergste dat me kan gebeuren?’ Die vraag stelde Mukesh me vaker, als we met elkaar spraken over zijn werk of over verhalen die we samen konden onderzoeken”, vertelt Ashutosh Bhardwaj.