Op de geïmproviseerde parkeerplaats van De grote vloed heerst na afloop van de theatervoorstelling complete anarchie. Auto’s rijden zich klem, iemand begint razend te toeteren, voetgangers deinzen achteruit. Rijrichtingen zijn onduidelijk, paden te smal.

Onbedoeld sluit de chaos van de drommen mensen die het voorstellingsterrein proberen te verlaten, inhoudelijk mooi aan bij de nieuwe productie van Zummerbühne. In De grote vloed slaan talloze Groningers op de vlucht voor stijgend zeewater aan het begin van de 16de eeuw. Er ontstaat chaos als de dijken breken en dorpen worden verzwolgen, omdat de slecht onderhouden dijken het water niet kunnen tegenhouden.

Schrijver Tjeerd Bischoff maakt een jonge non (krachtig gespeeld door Emma Josten) tot de centrale figuur van deze ramp. Zij heeft de tragische gebeurtenissen al voorzien, wil haar visioenen delen, maar wordt verketterd als een Groningse Jeanne d’Arc. Zummerbühne strijkt altijd neer op prachtige locaties in de Groningse provincie.

Dat is nu niet anders: De grote vloed speelt op een weiland bij wierdedorp Oosterwijtwerd, naast een eeuwenoud kerkje. Daarop worden, als de nacht valt, indrukwekkende filmbeelden geprojecteerd. Het omvangrijke decor bestaat uit meerdere gebouwtjes waar zich scènes afspelen.

Dit zorgt, in de regie van Liesbeth Coltof, voor veel dynamiek: acteurs duiken overal op en groepen acteurs naderen de tribune dreigend. Een groot ensemble is onontbeerlijk in een decor van dit formaat en daarvoor z.