Terwijl ik vorig weekend in een uitverkocht filmhuis keek naar Mulholland Drive en Lost Highway vroeg ik me af wat de droomvertellingen van regisseur David Lynch ons kunnen vertellen over de huidige staat van de Amerikaanse droom. Het korte antwoord: met een lynchiaanse blik zien we dat de Amerikaanse droom ook al absurd was vóór de wederopstanding van Donald Trump en de knieval van Big Tech. De deze maand overleden David Lynch was naar eigen zeggen geen politiek persoon .

Zijn wereldbeeld was niet te categoriseren als Democratisch of Republikeins. Hij voelde zich aangetrokken tot zowel Ronald Reagan als Bernie Sanders. Lynch’ uitspraak in 2018 dat Trump een van de grootste presidenten in de geschiedenis zou kunnen worden deed stof opwaaien maar werd ook uit zijn verband gerukt, waaronder door Trump zelf.

Lynch zag, zoals Joyce Roodnat in NRC schreef , in Trump vooral „een grandioos personage”. Het meest expliciete politieke project waaraan Lynch meewerkte is ongetwijfeld Interview Project : een webserie uit 2009 en 2010 bestaande uit 121 videoportretten van ‘gewone’ Amerikanen, geregisseerd door Lynch’ zoon Austin en de filmmaker Jason S. De serie werd geproduceerd door David Lynch’ productiebedrijf Absurda.

De video’s documenteren een road trip door het kleinstedelijk Amerika dat we met de blik van nu Trumpland kunnen noemen. David Lynch ging niet mee op deze rondreis, maar introduceerde wel elk van de interviews vanuit zijn studeerkamer in Los Angeles (.