Wie wil weten hoe bewerkelijk het maken van een stop-motionanimatiefilm is, kijkt op YouTube naar de behind the scenes -filmpjes van studio Laika over Coraline (2009). Op 130 sets, op 52 soundstages, met een totale oppervlakte van 17.000 vierkante meter, werkten 35 animatoren achttien maanden lang aan de film.

Alleen al het filmpje over het arbeidsintensieve maakproces (op schaal) van de kostuums, wekt bewondering voor het eindeloze geduld en de noeste arbeid die slechts enkele seconden film per dag opbracht. Dit monnikenwerk leverde de nog steeds beste film op die de baanbrekende animatiestudio Laika ( ParaNorman , The Boxtrolls , Missing Link en Kubo and the Two Strings ) maakte. Coraline beleeft dit jaar haar vijftiende verjaardag, aanleiding voor een heruitbreng in geremasterd 3D en met Dolby Atmos-geluid.

Uit de YouTube-clipjes blijkt een streven naar perfectie in het creëren van een wereld die er niet te perfect uit mocht zien. Regisseur Henry Selick ( James and the Giant Peach , 1996) wilde per se geen gelikte, levenloze computeranimatie. Daarvan worden er immers al zo veel gemaakt, zoals deze week het Kroatische Krekel & Mierabella (over wederzijds wantrouwen) en Ozi: het grote jungle-avontuur (over ontbossing).

Titelheldin Coraline is een eigengereid elfjarig meisje met blauw haar dat met haar ouders verhuist naar een oud, bouwvallig pand dat bevolkt wordt door een aantal kleurrijke medebewoners. Haar vader en moeder hebben weinig aandacht voor haar en Coraline ver.