In de rommelige kantoortuin in Maastricht klinkt het geratel van toetsenborden. Stapels papier liggen verspreid over bureaus. Het is najaar 2022.

Een jonge vrouw laat zich achter haar scherm zakken en denkt: „Waar zijn we mee bezig? Kán dit wel?” De vrouw werkt voor de commerciële huisartsenketen Co-Med en een paar dagen eerder lag er plots een pak papier op haar bureau. Duizenden patiëntendossiers, geprint. Ze las beschrijvingen van mensen die bij hun huisarts zijn geweest, of met de assistent hebben gebeld.

Een man met buikpijn, hij wordt doorverwezen naar een specialist. Iemand die duizelig is, een ander die al weken diep somber is. De afspraken vonden plaats in huisartsenpraktijken van Co-Med, overal in het land.

Maar bij de declaraties was er iets misgegaan, had haar baas gezegd. Een ICT-probleem. Nu moet de hele stapel opnieuw worden ingediend bij de verzekeraar – waar mogelijk tegen een hóger tarief.

Een enkel consult wordt soms een dubbel consult, een korte visite wordt een lang bezoek. En een herhaalrecept is ineens wel declarabel als je eraan toevoegt dat de arts ook een medisch advies heeft gegeven. In theorie kun je best wel eens wat hebben gemist, denkt de vrouw aanvankelijk.

Een afspraak met een patiënt van 85 jaar, die lichamelijk is onderzocht, en dat dat dan toch de boeken ingaat als een kort consult, daar moet haast wel een fout zijn ingeslopen. Voordat iemand van die leeftijd zich heeft uitgekleed en op de behandeltafel ligt, ben je al vijf .