Claude groeide op in een groot gezin. Hij heeft maar liefst drie broers en drie zussen. Zijn vader overleed al op jonge leeftijd en dus droeg zijn moeder de zorg over al haar kinderen.

"Iedereen zorgde voor elkaar en mijn moeder was zo'n sterke vrouw. En die heeft voor ons allemaal gezorgd en ons grootgebracht", vertelt hij. Zijn moeder besloot uiteindelijk om naar Nederland te vertrekken, maar kon haar kinderen, vanwege financiële redenen, nog niet meenemen.

"Wij bleven achter in Congo, omdat we niet gelijk hierheen konden komen", legt Claude uit. "We werden geholpen door de kerk en dat soort dingen." De andere zangers van het programma zijn onder de indruk van zijn verhaal en noemen de actie van zijn moeder 'het ultieme offer'.

"Ik heb zelf kinderen. Bij hen weggaan, een hele lange tijd naar een land dat je niet kent, om voor hen een plek klaar te maken om over te steken. Dat vergt zoveel moed", zegt Matthijn Buwalda.

Uiteindelijk komen Claude en zijn broers en zussen ook over naar Nederland en komen ze in een asielzoekerscentrum terecht. "Ik heb echt een hele leuke tijd gehad. Ik heb het naar mijn zin gehad.

Ik had leuke vrienden." Volgens Claude had iedereen die daar zat al het nodige meegemaakt, maar dat was voor hen geen reden om doodongelukkig te zijn. "Je merkte juist aan iedereen dat ze er elke dag het beste van wilden maken.

Wat je ook had meegemaakt, nu had je een reden om gelukkig te zijn en te dansen en te genieten." Eenmaal in Nederland ging Claude voor het ee.