De vier hoofdpersonages in Rudi Stephans opera Die ersten Menschen koesteren ieder zo hun eigen obsessies, nadat God de mens heeft verbannen uit de Hof van Eden. Adam overpeinst achter zijn laptop een nieuw beeld van de wereld. Waar hij zich opsluit in zijn denkbeelden, zit Eva gevangen in onbevredigde fysieke verlangens.

Zij hunkert naar de onbevangen en viriele Adam uit het paradijs, maar wordt opgescheept met een tobberige huisvader. Tussen beide zonen bestaat een soortgelijke tegenstelling: Kaïn weet zich geen raad met de seksuele zwaartekracht van de aarde, en probeert in de omringende wildernis wanhopig houvast te vinden. Zijn spirituele broer Abel daarentegen staart verzaligd naar de hemel, ervan overtuigd dat hij God heeft gevonden en God hem.

De giftige dynamiek is vervolgens dat Kaïn vergeefs zijn moeder begeert, terwijl zij in Abel de man van haar dromen ziet: de jonge Adam. Ingrediënten voor de eerste moord op aarde (volgens de Bijbel dan). Die ersten Menschen begon in 1912 zijn leven als toneelstuk van de Duitse filosoof Otto Börngraber, die het een „erotisch mysteriespel” noemde.

En dat laatste viel niet in goede aarde. Na de première in München werd het stuk in deelstaat Beieren meteen verboden. Börngrabers rijke metaforen en poëzie geven een mooi beeld van het tijdperk waarin de psychologie opkwam en gestalte kreeg in drie Weense pioniers met ieder een eigen invalshoek: Freud (seksualiteit), Adler (macht) en Frankl (zingeving).

Stephan verk.