Meteen na haar opkomst somt Selma Visscher haar belangrijkste kenmerken als cabaretier op: „Ik maak taalgevoelig cabaret en ik heb kort haar.” Over de misverstanden die het korte haar wekken, heeft ze een serie goede grappen, die haar subtiele humor kenmerken. Zoals de empathische reactie van haar ouders toen ze thuiskwam met een man.

Misschien was haar liefde voor het andere geslacht alleen maar „een fase”? Ik kijk liever is het debuut van de nu 29-jarige Visscher. Ze heeft er de tijd voor genomen, want in 2018 stond ze al in de finale van het Amsterdams Kleinkunst Festival. Dat won ze niet, en vervolgens haalde ze de finale van een andere prestigieuze talentenwedstrijd, Cameretten, in 2022.

De lange aanloop betaalt zich uit, want Ik kijk liever is een volwassen voorstelling. Haar voorliefde voor ingenieuze vondsten in de taal spiegelen zich in het decor: vier ogenschijnlijk saaie palen, die elk een schat herbergen. Vergeleken met haar optredens in die wedstrijden zijn de liedjes minder prominent.

Met haar formidabele stem en talent voor songschrijven leek ze voorbestemd voor de kleinkunst, maar nu zingt ze nog maar drie liedjes in negentig minuten: met die satijnen toon, die moeiteloos kristalhelder de hoogte ingaat, en met genoeg longinhoud om schijnbaar eindeloos woorden in zinnen te proppen. Het schuchtere in haar uitstraling exploiteert ze met een ingetogen, geaffecteerde manier van spreken, die tegen het ongemakkelijke aan schuurt. Het ongemak zit ook in haar g.