DEN HAAG - Hagenaar Hermann Mergenthaler en zijn broer Eric maakten veertig jaar geleden deel uit van het olympisch zeilteam van Mexico. In de jaren die volgden kozen de heren ieder hun eigen weg. Het werden wereldburgers en een oceaan scheidde op een gegeven moment beide woonplaatsen.

Als houvast om elkaar toch te blijven zien, besloten ze dat ze tijdens hun pensioen samen wilden zeilen op de Europese meren. Alleen toen de plannen echt concreet werden, sloeg het noodlot toe. De jongste Mergenthaler kwam tragisch om het leven bij een fietsongeluk, waardoor de droom voor altijd onvoltooid bleef.

De dag dat zijn broer overleed kan Hermann zich vier jaar later nog precies herinneren. Het was de afsluiting van een onstuimige week die begon aan de Haagse kust. Veel boten waren er niet te zien op Scheveningen halverwege april 2020.

Corona had Nederland in een houtgreep en het sociale leven stond op een laag pitje. Toch ging Hermann een paar keer per week bij het Havenhoofd in Scheveningen kijken. Even genieten van de zilte zeelucht en de spaarzame zeilboten die passeerden.

Alleen op die dertiende april zou hij de strijd van eb en vloed niet zien. Net nadat de voormalig olympisch zeiler zijn auto uitstapte, kreeg hij een verontrustend telefoontje uit Mexico. 'Mijn broer belde', zegt hij vier jaar later.

'Met het nieuws dat mijn andere broer Eric in coma lag door een stom fietsongeluk in Valle de Bravo. Hij ging van een heuvel af naar beneden en reed toen over een hobbel heen.' 'Daar.