Sociale media als Twitter (nu X) een „open riool” noemen is een cultureel cliché geworden – maar hoe hard stinkt het er nu echt? De Engelse academicus Ally Louks kwam erachter, onbedoeld. Eind november plaatste ze op X een foto van zichzelf met haar proefschrift . Een studie in Engelse literatuur, over een opmerkelijk onderwerp: het gebruik van geur in literaire werken om personen in een negatief daglicht te stellen of te stigmatiseren in olfactory prejudice zeg maar geur-vooroordelen.

Het resultaat – Olfactory Ethics: The Politics of Smell in Modern and Contemporary Prose – leverde haar na drie jaar werk aan de universiteit van Cambridge de doctorstitel op. Maar ook een dampende lawine aan beledigingen, mansplaining , haat en bedreigingen. Niet van exegeten van haar academische dissertatie, maar van het altijd parate legioen haters, dat werd gealarmeerd toen tabloid The Daily Mail en rechtse twitteraars haar onderwerp oppikten en er smalend over berichtten.

Het werd afgedaan als woke waanzin, al waren er ook genuanceerder kanttekeningen bij haar ondoordringbare academische jargon. Inmiddels is haar tweet met foto 119 miljoen keer bekeken. De woede werd zo groot dat de universiteit van Cambridge zich genoodzaakt voelde op Instagram een steunverklaring uit te geven tegen de vrouwenhaat die haar ten deel viel.

Louks zelf bleef onderkoeld onder de commotie . Ze liet weten „niet tot dit niveau te willen afdalen” en wees erop dat ze ook „ongelooflijk aardige en v.