Wat En waar we boekje schrijven, bedoelen we , en waar we gelezen schrijven, bedoelen we geopend, met gefronste wenkbrauw doorgebladerd, en vertwijfeld weer weggeklikt. Als volgt: hoogbejaarde CDA-baron Ad Corten is hijgend en puffend een woestijnheuvel op gekropen en lijkt nu vastberaden er zijn laatste adem uit te blazen. Ja supermerkwaardig maar op de een of andere meneer wijdt de tachtiger de winter van zijn aardse leven aan het grote onrecht dat Nederlandse IS-bruiden is aangedaan en nog steeds wordt aangedaan.

De staat heeft ze namelijk teruggehaald maar daarna wel opgesloten en het strenge regime waaronder dat gebeurt is volgens Adje 'tegen de sfeer' Corten misdadig. En hij kan het weten want hij bezoekt ze en correspondeert aan de lopende band met ze (goor?). Van wat hij leest en hoort schrikt hij erg.

De vrouwen, die naar het kalifaat vlogen om zich aan te sluiten bij een terroristische organisatie, zitten namelijk op de terroristenafdeling, en nu ja, dat is een . De dames zijn bij terugkomst ook nog eens gescheiden van hun kinderen, dit terwijl alles er toch op wees dat we hier met uitstekende moeders te maken hebben. Corten rept in zijn in eigen beheer uitgegeven "boek" over 'een soort heksenjacht', en eerlijk is eerlijk, het is ook wel weer bewonderenswaardig dat iemand zo'n heuvel kiest om op te sterven (onze empathie is eerder voorbehouden aan slachtoffers zoals Yezidi-vrouw , maar ieder z'n ding).

Het is vanaf hier verdraaid lastig om te achterhalen in welke ge.