argh Disclaimer: uw scribent van dienst heeft Ernst-Jan Pfauth weleens ontmoet en vond hem hartstikke aardig, dus beleeft niet per se aardigheid aan het schrijven van deze recensie. Maar ja, een boek dat op de achterflap zo vurig wordt aangeprezen door vleesgeworden verschrikkingen als Rutger Bregman ('Lees dit boek en word een beter mens') en Alexander Klöpping ('Ervaar minder ruis en meer geluk') kan nou eenmaal niet zomaar onbesproken blijven, dus bij dezen. Pfauth was als prille twintiger internetbaas bij NRC, en werd daarna uitgever en mede-oprichter van De Correspondent, dat - zeker voor Nederlandse begrippen - een doorslaand succes werd.

Hij is co-host van een gevierde podcast, en publiceerde twee boeken: het plaatsvervangende schaamte oproepende (2010) en het (2017). Die laatste is een schitterend voorbeeld van 's mans kwaliteit als ondernemer. Het dankboek kent namelijk één kort hoofdstuk, en daarna alleen maar lege pagina's, waarop de lezer iedere dag zelf mag schrijven waar hij dankbaar voor is.

Geniaal in zijn eenvoud, je moet het maar durven. Verder kennen we Pfauth van stukjes over zelfhulp, uitgesmeerd over De Correspondent, LinkedIn en zijn eigen . Wie er in geïnteresseerd is kan zo van alles over hem te weten komen - dat hij erg worstelde met haarverlies bijvoorbeeld, maar zijn onzekerheid uiteindelijk heeft weten te temmen met .

Eerder was hij ook heel erg bezig met de FIRE-beweging, wat staat voor Financial Independence Retire Early, een verzameling.