„Zo kwam ik heel dicht bij de finish, maar ik kon nog bijna niks zien. Ik hoorde wel het geschreeuw en geschal door de luidsprekers: ‘Is het Evert van Benthem? Is het Evert van Benthem? Is het Henri Ruitenberg? Het is Evert van Benthemmmmm’ En gelijk stond de wereld op z’n kop!”