Biologisch boeren is in Oostenrijk juist een rechtse hobby Oostenrijk gaat aan kop in de Europese ranglijsten van biologische landbouw. Maar niet omdat de milieubeweging er nu zo sterk is. Wanneer boer Martin Kappel (31) in korte broek en gele regenlaarzen zijn hand uitsteekt, komt zijn buurman toevallig ook net de heuvel naast de boerderij aflopen.

Kappels land is met dat van de buren verbonden via een smal weggetje, dat door het glooiende, nog net groene landschap in de Oostenrijkse deelstaat Stiermarken slingert. “Hé, hallo!” De twee boeren begroeten elkaar vriendschappelijk. Dan richt de buurman zich tot Kappels bezoek.

“Echt waar, een Nederlandse krant? Mooi zo, heel goed. Jullie kunnen veel van ons leren.” Beide boeren lachen, maar Kappel iets minder hard dan zijn buurman.

“Martin houdt er niet van om andere boeren te vertellen hoe ze hun eigen boerderij moeten runnen”, verklaart zijn vrouw Sophie even later, als de buurman weer vertrokken is. “Hij vind het überhaupt niet fijn om zich met mensen te bemoeien. Alleen voor mij maakt hij op dat gebied een uitzondering”, lacht ze.

Kappel en zijn buurman boeren beiden biologisch: ze beoefenen kleinschalige landbouw waarbij geen enkele vorm van kunstmest, synthetische bestrijdingsmiddelen of genetisch gemanipuleerde gewassen wordt gebruikt. Tijdens een korte rondleiding door zijn boerderij wijst de boer naar een geurige, glanzende hoop mest naast de ingang van zijn koeienstal. “Hier moeten wij het dus mee.