‘Het zijn onzekere tijden in het land van Beesel”, oefent een man de tekst in zijn woonkamer. De audities voor de Beeselse Draaksteken, die elke zeven jaar in het Limburgse dorp worden gehouden, staan voor de deur. En dit jaar willen de drie regisseurs het geheel anders aanpakken.

Vanaf 1736 werd het verhaal over Sint Joris en de draak elke keer opgevoerd alsof de draak het slechte vertegenwoordigt, maar nu wordt duidelijk dat het kwaad wordt gemaakt door de mensen. Dat toont Beesel: het dorp van de Draakstekers. De documentaire Geluif in ’t goeie van Suzanne Raes op NPO2doc portretteerde op een voortreffelijke manier het evenement dat het midden houdt tussen carnaval en The Passion .

Massaal (voor zover mogelijk in een klein dorp) wordt het evenement gevierd, waarbij drie ‘prinsen carnaval’ bepalen wie de koning, de prinses en de drakendoder mogen zijn. Ze maken plannen om er dit keer een diepgravender en actueler betekenis aan te geven. Ook de prinses (die in voorgaande edities vooral mooi en passief mocht zijn) krijgt meer inhoud en zelfs de nar mag kijken of hij een serieuze rol aankan.

Met zoveel mooie plannen en inzichten in de werkelijkheid kan het niet mis gaan, zeker niet in Beesel, een dorp met 2.500 inwoners van wie er 800 optreden als vrijwilliger bij het traditionele spel. Wanneer de rollen verdeeld worden, blijkt het stereotype een hardnekkig iets: de man die in het dagelijks leven een leidinggevende functie heeft bij een bedrijf wordt koning, de schoo.