‘Waar zijn de doekjes?”, klinkt het in de repetitiezaal van Het Zuidelijk Toneel in Tilburg. Actrice Julia Ghysels heeft een zakje bloed in haar mond stukgebeten, en dat bloed druipt nu over haar kin, maar ook op de grond en op haar kleren. „Ik denk dat we straks moeten dweilen”, zegt regisseur Ada Ozdogan.

Daarna wordt de grootte van de zakjes, de dikte van het bloed en de hoeveelheid zakjes besproken. Want er zal veel bloed vloeien. Welkom bij Holly Goosebumps , de nieuwe voorstelling van Ada Ozdogan, die furore maakt met haar filmische, groteske theaterstijl, waarbij ze spektakel en effecten niet schuwt.

Quentin Tarantino in het theater krijg je bij haar, zoals ook te zien was in originele en inventief vormgegeven voorstellingen als de western Grace en sf-drama The Returned . Het is een associatie die ze omarmt, want de 35-jarige regisseuse is een groot liefhebber van Tarantino’s werk, inclusief de hilarisch-absurde teksten en het operateske geweld. Ook de nieuwe voorstelling lijkt dezelfde vrolijk-bizarre kant op te gaan.

De titel is de naam van het meisje dat ontdekt dat ze een halfgodin is. Door haar is de maan verdwenen en zij is de enige is die hem terug kan krijgen, vertelt Ozdogan na de repetitie. „Holly gaat op een queeste om de verantwoordelijke, haar demonische moeder, te klappen , zoals dat heet in het script.

” Vermoorden dus. Ozdogan wilde graag een stuk maken over een moedermoord. In de Griekse en Romeinse mythologie komt dat nauwelijks voor, zag.