Dat Drs. P van ansichtkaarten hield was al bekend: bij zijn eerste tv-optreden in 1964 toonde de zingende doctorandus (Heinz Polzer, 1919-2015) aan presentator Willem Duys voorbeelden uit zijn prentbriefkaartencollectie (en zong daarna zijn lied met het refrein „Er ligt al weer een juffrouw in het trapportaal”). Dat hij van katten hield was ook bekend – in een van zijn beroemdste liederen ‘De Zusters Karamazov’ zingt hij dat tante Mathilde gif mengt voor tante Constance „terwijl de kater sliep en de pendule liep en de kanarie sprak ‘tjiep tjiep tjiep tjiep’.

” Maar dat Drs. P zijn liefde voor ansichtkaarten en katten ook combineerde is nog niet zo lang bekend. Schrijver Michèl de Jong onthulde in 2019 in de tv-documentaire De terugkeer van Drs.

P dat hij bij zijn onderzoek voor de biografie die hij over Drs. P wilde schrijven in diens privéverzameling een enorme voorraad poezenansichtkaarten had gevonden. Daar achterop stonden steeds vijfregelige versjes ( kwintijnen ) van de doctorandus over de afgebeelde poes.

Die kaarten had hij vrijwel wekelijks gestuurd aan zijn vrouw, Mieke Polzer-Burgers tussen 1986 en 2009 – bijna een kwart eeuw. Uit die ruim duizend berijmde privé-poezenkaarten heeft De Jong nu een bundel samengesteld, die dit najaar uitkwam en onlangs herdrukt is, getiteld De hartelijke poezen van Drs. P .

De aandoenlijke en soms grappige versjes met kaarten vormen een bijzonder monument voor het echtpaar, „want als er iets was dat Heinz e.