‘Trixie was bossie”, zegt een jeugdvriendin over Beatrix. Dat was zij al toen ze als kleuters samen speelden in Canada tijdens de Tweede Wereldoorlog. De documentaire Beatrix maakt duidelijk dat de koningin-moeder een „ natural born queen ” was, in tegenstelling tot haar voorgangers.

Alle geïnterviewden zijn vol lof over de professionele, perfectionistische wijze waarop zij van 1980 tot 2013 de Nederlandse monarchie nieuw leven inblies. Annejet van der Zijl: „Beatrix had zich voorgenomen om de sprookjesfabriek gaande te houden”. De driedelige documentaire van Joost van Ginkel verschijnt deze vrijdag op Videoland, op de 87ste verjaardag van prinses Beatrix.

Zijn monumentale werk drijft op de schat aan archiefmateriaal die hij bovenbracht. Van pootjebadende kleuter, via de vers gekroonde koningin die door de Nieuwe Kerk schrijdt, tot de olijke tachtiger die de schapen voert – altijd is zij zich bewust van haar rol als waardig doch charmant glimlachende vorstin. Haar leven was niet gemakkelijk, zo laat de documentaire zien.

Vrijwel in het begin gaat het al over de „paleisguerrilla” tussen haar ouders, koningin Juliana en prins Bernhard. „Ze groeide op in een gezin in ontbinding.” Net als in het eerdere drieluik dat Van Ginkel over prins Bernhard maakte, komt de vader er slecht vanaf, als corrupte non-valeur en schuinsmarcheerder.

En dan vergeet Van Ginkel diens verzwegen naziverleden nog te noemen. Bernhard was altijd weg, nam zijn minnares mee op winters.