Onlangs ging de deur van de Bredase verzamelaarswinkel Europost open. Een klant stapte naar binnen en legde een gouden tand op het bureau van eigenaar Patrick Sneller. „Hij had gehoord over de hoge goudprijs en wilde weten hoeveel hij ervoor kon krijgen.

” Sneller kijkt er allang niet meer van op. De meest uiteenlopende voorwerpen van het edelmetaal komen de laatste tijd voorbij: van gouden tientjes en manchetknopen tot oude sieraden zoals bedelarmbanden en juwelen van overleden familieleden. „In de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw kochten Nederlanders veel goud in.

Maar die generatie wordt steeds ouder, en kinderen vinden het ouderwets of niet mooi”, vertelt Sneller aan de telefoon. „Dus als mensen in de media lezen dat goud meer waard wordt, willen ze toch wel eens weten wat ze ervoor kunnen krijgen.” Dat leidt regelmatig tot verbazing.

„Oei, dat is wel veel geld, zeggen ze dan.” De handelaar lacht. „Het is hier soms net Tussen Kunst en Kitsch.

” Wie het edelmetaal aanbiedt bij Europost, dat naast goud ook handelt in postzegels en munten, komt aan het bureautje van Sneller te zitten. Daar test de Bredanaar de kwaliteit, weegt het edelmetaal en noemt een prijs. „Voor 100 gram goud krijg je netto 50 gram uitbetaald.

Altijd. Ben ik gewoon transparant over. Er zitten allerlei kosten aan voor transport, het elders laten omsmelten en een marge voor ons.

” Sneller ziet het de laatste maanden, zeker sinds de verkiezing van Donald Trump, „steeds dr.