DEN HAAG - 'Op 4 mei denk ik altijd: de oorlog was nog niet klaar, mijn grootouders zaten nog in kampen en dat duurde nog maanden', zegt Anouk. Ze heeft Indische roots en gaat vandaag naar de Nationale Herdenking bij het Indisch Monument in Den Haag. Ook Juul en Farah willen blijven herdenken om de verhalen door te geven.

'Ik heb een Indische moeder, dus ik ben ook Indisch. Ik heb dat Indisch zijn ook heel erg van huis uit meegekregen. Mijn grootouders zijn overleden toen ik nog jong was.

' 'Mijn oma heeft aan mijn moeder gevraagd om ervoor te zorgen dat mijn zusje en ik toch Indische kindjes werden. De rest van de familie heeft geprobeerd die cultuur, die zij zo belangrijk vonden, mee te geven aan de volgende generatie', vertelt ze . 'Een van de dingen die ik van jongs af aan heb gedaan, is dat ik met mijn moeder en tante de herdenking bezocht.

Dat is mij altijd meegegeven als iets dat belangrijk was. Ik wilde me daar wel extra voor inzetten dus sinds een jaar of zeven help ik bij de herdenking als vrijwilliger.' 'In de bredere maatschappelijke aandacht verdwijnt deze herdenking een beetje.

Op 4 mei denk ik altijd: de oorlog was nog niet klaar, mijn grootouders zaten nog in kampen en dat duurde nog maanden. Je moet leed nooit vergelijken, maar daar gebeurden ook hele erge dingen. Ik vind het belangrijk om daar aandacht voor te houden en die herinnering levend te houden.

' 'Ik ben geboren en getogen in Den Haag. Ik kom uit een hecht gezin met nog een broertje, mijn vader is Mol.