In Nederland kan de geschiedenis altijd zoek raken. Deze week werd het Kamerlid Pepijn van Houwelingen (FVD) veroordeeld voor belediging omdat hij in 2022 twee bewindslieden van Rutte IV een nazivlag liet hijsen op X. Onnodig grievend, aldus de Haagse rechtbank.

Er stonden overal berichtjes – maar nergens las je dat hier parlementaire geschiedenis was geschreven. Een radicaal-rechtse Kamerfractie waarvan álle leden zijn veroordeeld: vorig jaar fractievoorzitter Thierry Baudet in hoger beroep omdat hij het coronabeleid in 2021 vergeleek met de Holocaust, eerder dit jaar Gideon van Meijeren omdat hij in 2022 protesterende boeren zou hebben aangezet tot geweld . En nu dan Van Houwelingen.

In het nieuws passeerde het als alledaags dingetje. Terbregseplein, weer file. Het herinnerde me aan de Amerikaanse ambassadeur in Den Haag tijdens Donald Trumps presidentschap, Pete Hoekstra, over wie De Groene in 2020 onthulde dat FVD een borrel op zijn ambassade mocht houden.

Dit jaar voert dezelfde Hoekstra campagne voor Trump in swing state Michigan, zijn thuisstaat, waar hij de uitslag op voorhand verdacht maakt : Democraten stelen volgens hem stemmen. Het soort claim – sinds 2020 veelvuldig geuit maar nooit aangetoond – waar in de VS ook bijna niemand meer van opkijkt. Het geldt in zo’n gepolariseerde campagne voor bijna alles: als partijdigheid en polarisatie de werkelijkheid overschaduwen, kent een democratie geen gedeelde feiten meer.

Dus driemaal raden wat er gebeurde toen .