Over een week wordt de in Nederland geboren Mikael Matosyan (11) samen met zijn moeder uitgezet naar haar land van herkomst, Armenië, waar hij nog nooit is geweest. Zeven fractievoorzitters van linkse en progressieve oppositiepartijen hebben in de Volkskrant minister van Asiel en Migratie Marjolein Faber (PVV) opgeroepen Mikael een verblijfsvergunning te verlenen, maar volgens die partijen doet ze dat niet uit politieke overwegingen. „Die bevoegdheid heb ik niet”, heeft Faber gezegd tegen RTL, twee weken terug.

Klopt dat? En wat kan en wat wil de minister, die het „strengste asielbeleid” zou uitvoeren? De Raad van State besloot eind vorige maand dat Mikael en zijn moeder definitief geen verblijfsvergunning krijgen, na een jarenlang traject langs de rechter en de beroepsrechter. Daarmee is de zaak juridisch afgedaan. Tot 2019 had de staatssecretaris van Asiel en Migratie de mogelijkheid voor ‘schrijnende’ gevallen een uitzondering te maken, bijvoorbeeld voor kinderen die geworteld waren in Nederland.

Ze konden dan ondanks de uitspraken van de rechter alsnog een verblijfsvergunning krijgen. In 2018 kwam deze regeling onder grote druk te staan toen de Armeense Howick en Lili (destijds dertien en twaalf) uitgezet dreigden te worden en onderdoken. Toenmalig staatssecretaris voor Asiel en Migratie Mark Harbers (VVD) verleende hen via zijn discretionaire bevoegdheid toch een verblijfsvergunning op de dag dat ze uitgezet hadden moeten worden, onder grote maatschappelijk.