De condensstrepen die vliegtuigen achterlaten in de lucht houden warmte vast en dragen zo bij aan klimaatverandering. Uit onderzoek is bekend dat dit nadelige effect kan verminderen als vliegtuigen hun vlieghoogte iets aanpassen. De Franse luchtvaartmaatschappij Amelia, technologiebedrijf Thales en stichting Breaktrough Energy kunnen dit idee nu ook toepassen in de dagelijkse vliegpraktijk.

Ze ontwikkelden software die vlak voor een vlucht nagaat hoe groot de kans op condensstrepen is en daarop de vlieghoogte aanpast. Uit de verbrandingsmotoren van vliegtuigen komt veel CO 2 , en daarnaast koolmonoxide en stikstofoxiden. Daarmee vergroot de luchtvaartsector het probleem van te veel broeikasgassen in de atmosfeer.

Aan de opwarming van de aarde dragen condensstrepen echter ook flink bij, bijna evenveel als CO 2 -uitstoot. Dit komt doordat de strepen, die uitwaaieren als sluierbewolking, uitgaande stralingswarmte van de aarde vasthouden. Zonder condensstrepen kan warmte de atmosfeer beter verlaten.

De strepen komen lang niet bij alle vluchten voor. Ze vormen zich in een luchtlaag van een paar honderd meter, die zich op 8 tot 13 kilometer hoogte bevindt. De lucht is er vochtig en het is er koud.

Onder meer roetdeeltjes uit de uitlaatgassen fungeren als condensatiekernen waar ijskristallen rondom ontstaan. Door de luchtlaag te ontwijken is de vorming van condensstrepen te voorkomen. Enkele jaren geleden bleek al uit modelstudies dat door een klein percentage van de vluchten iets l.