Een paar F-35’s, een marineschip of twee, een Patriot-batterij, wat genie en mogelijk kan er nog een infanteriecompagnie bij elkaar worden geschraapt. Dat is zo ongeveer wat Nederland zou kunnen bijdragen aan een vredesmacht in Oekraïne, mocht het daar tot een wapenstilstand komen. „Nederland zal een bescheiden rol spelen”, vatte commandant der strijdkrachten Onno Eichelsheim vorige week de stand van zaken samen.

Dat mag geen verbazing wekken, want de Nederlandse krijgsmacht is van zeer bescheiden omvang. Vanaf de val van de Berlijnse Muur in 1989 legde de Haagse politiek Defensie miljardenbezuinigingen op. Mensen, materieel, gebouwen – alles moest weg.

Tijdens oefeningen in 2015 was er zelfs zo weinig munitie beschikbaar dat militairen ‘pang pang!’ moesten roepen – iets wat de toenmalige D66-leider Alexander Pechtold een „heerlijk bericht” vond . Nederland inde na de Koude Oorlog dus volop het vredesdividend en moet zich als de wiedeweerga herbewapenen nu blijkt dat oorlog in Europa tóch niet tot het verleden behoort. Deze golfbeweging past perfect in een patroon dat zich al eeuwen aftekent in de geschiedenis, zegt Christiaan van der Spek, wetenschappelijk medewerker bij het Nederlands Instituut voor Militaire Historie in Den Haag.

„Zodra het kan, wordt er keihard bezuinigd op de uitgaven voor de krijgsmacht. En na een tijdje is het dan: oh jee, dat was misschien toch niet zo slim.” Dit begon meteen in 1648, toen er met de Vrede van Münster een ei.