De 79-jarige Eduard Disch uit Maastricht pakt al wekenlang elke ochtend om 6:00 uur de trein in Maastricht naar Den Haag. Hij strijdt voor een kindvriendelijke asielbeleid en een kinderpardon voor kinderen die langer dan vijf jaar in Nederland verblijven, en is daarom dagelijks aan het flyeren. "Ik sta nu voor de tweede week voor het kantoor van minister Faber van Asiel en Migratie met een banner en om te flyeren", vertelt Disch aan L1.

'Je weet waar je het voor doet' "Soms krijg ik ondersteuning van andere mensen, zij helpen met dan met flyeren." De Maastrichtenaar ging ook al in hongerstaking, maar na 30 dagen moest hij vanwege mogelijk onomkeerbare gezondheidsschade stoppen. "Als je weet waar je het voor doet, is het helemaal niet vermoeiend om elke dag op en neer te reizen.

Het is een zinvolle tijdbesteding want je weet dat je het doet om na tientallen jaren voor een structurele oplossing wat betreft jarenlange procedures en onzekerheid bij kinderen te strijden." 'Ik vind het absurd' Dinsdag werd bekend dat de elfjarige Mikael en zijn Armeense moeder een nieuwe verblijfsaanvraag hadden ingediend. De twee zijn momenteel veel in het nieuws omdat de hoogste bestuursrechter had bepaald dat ze - na jarenlange procedures en aanvragen - het land moesten verlaten.

En dat terwijl Mikael in Nederland geboren is en al 11 jaar hier woont. "Ik vind het absurd, werkelijk absurd dat een kind dat hier is geboren, een Nederlands kind, dat hier is grootgebracht, en dat je na ruim 10 jaar o.