Kim: „In 2005 ging ik werken bij Shell, daar werk ik nu bijna twintig jaar. Renno werkte daar al, ook op een HR-afdeling. Op de vrijdagmiddagborrel leerden we elkaar een beetje kennen.

” Renno: „We zouden samen een keer gaan tennissen, maar het regende die dag heel hard.” Kim: „Regen is wel een rode draad in ons leven.” Renno: „Dus we gingen naar Kims huis, boodschappen doen, filmpje kijken.

Ik kookte die avond voor jou. We zaten samen op de bank en, ja, we bleken elkaar wel leuk te vinden.” Kim: „Best snel daarna ging ik naar India op vakantie, en ik miste hem.

Na die vakantie was Renno steeds vaker bij mij.” Renno: „We besloten samen een huis te kopen. Dat werd Scheveningen, aan de Kanaalweg.

” Kim: „Met twee kinderen werkte dat huis op een gegeven moment niet meer. We hadden alleen een balkon, de onderbuurman had last van gestamp boven zijn hoofd, er reden bussen door de straat. We wilden een rustiger plek, met een tuin.

We kochten toen deze eengezinswoning bij Kijkduin, in een straat vol jonge gezinnen. Kinderen kunnen hier op straat spelen.” Renno: „In 2009 ging ik weg bij Shell.

Ik besloot een restaurant te kopen. Dat werd Eetcafé De Parodie, in het Statenkwartier.” Kim: „Het was handig dat Renno ’s ochtends vrij was, dan kon hij de kinderen doen.

Maar het was ook lastig dat hij er ’s avonds bijna nooit was. Hij was toch het gezicht van De Parodie, moest daar wel zijn.” Renno: „Ik was er voor de verhalen, het vermaak.

Maar deed .