Een tijdje geleden kreeg ik via de japkeddenktmee-mail van een lezer de vraag of je een Tikkie kan sturen na een etentje bij je thuis. Dat komt volgens haar geregeld voor. Niet alleen in Amsterdam, maar ook „onder millennials in Utrecht en Rotterdam”.

Ze was er geschokt van, schreef ze. „Als je iemand te eten uitnodigt, stuur je geen rekening. Wat zijn dit voor onaangename moderniteiten? Of is het (het nieuwe) normaal?” Lieve lezeres, rustig.

Ik vind dat als je écht geen geld hebt, je mensen de hele dag overal Tikkies voor mag sturen. Ook voor een etentje, en zeker als je millennial bent. Die hebben het al zwaar genoeg.

Maar ga dan wél all the way. Dus: Frank: gekotst met veel pinda’s – Tikkie voor € 17,50. Frits: te vaak gezegd dat Johan Derksen een punt heeft – € 30,00.

Alex: Sanne aan het huilen gemaakt door te beginnen over werk terwijl het na werktijd was – € 24,50. Frank: halve zak pinda’s – € 3,39. Japke: voor het tonen van 18 foto’s van haar katten waar 2 ook genoeg waren geweest – 16 x € 0,75.

Japke: voor het klagen over Gen-Z tegen Sanne – € 13,75. Phil: voor de geringe inbreng – € 15,00. Rob: voor het ALWEER ‘vergeten’ van de deo – € 12,00.

Andersom kan je dan de gastvrouw/heer ook een Tikkie terugsturen. Een tientje voor de fles wijn die je meebracht (inkoopprijs 3,79), 20 euro voor elke grap waarom langer dan 5 seconden gelachen is (stopwatch erbij), en 7,50 euro voor elke keer dat je je ‘onveilig voelde’..