'Het getuigt van een bijna kinderachtige onverantwoordelijkheid om niet met elkaar aan tafel te gaan.' BRUZZ-redacteur Bram Van Renterghem vindt de stilstand in de Brusselse formatie na 227 dagen niet meer om aan te zien. Dat schrijft hij in het edito van deze week.

Shame! Honte! Schaamte! Schande! Dat riepen 35.000 mensen toen de onderhandelaars er in 2011 na meer dan 200 dagen niet in slaagden een federale regering op de been te krijgen. De verontwaardiging klonk luid.

Zelfs koning Albert maakte zich boos in zijn 21 julitoespraak. “Bij het zoeken naar een redelijk akkoord spreekt het voor zich dat elke partij toegevingen moet doen. Iedereen is dus verplicht zijn verantwoordelijkheid op te nemen.

” Maar alles went. Anno 2025 blijft het protest uit, ook na 227 dagen zonder volwaardige Brusselse regering. En ook nu de PS afgelopen zondag nog eens haar onwil bevestigde om met de N-VA een Brusselse regering te vormen , en er dus geen licht aan het einde van de tunnel gloort.

Daar zijn niet alleen de Franstalige socialisten verantwoordelijk voor. Heel wat partijen lanceerden veto's en voorwaarden die een regering onmogelijk maken. Bekeken vanuit het eigen, strategisch belang vallen die eisen te begrijpen.

Maar het algemeen belang? Daar lijken de politieke partijen niet meer aan mee te doen, aan zo'n ouderwets idee. Geef ze dus maar eens ongelijk, de mensen die niet gingen stemmen op 9 juni, nu al een vijfde van de Brusselaars. De platitude dat er “toch nooit iets verandert�.