Altaarsteen uit Stonehenge kwam per boot uit Schotland, 750 km verderop

Geologen hebben vastgesteld dat de altaarsteen uit Noordoost-Schotland komt. Maar hoe is-ie ooit in Stonehenge beland?

featured-image

De centrale ‘altaarsteen’ van Stonehenge, waar midzomer bij zonsopgang zo mooi het zonlicht op valt, komt helemaal uit Schotland, 750 kilometer naar het noorden van het Zuid-Engelse Salisbury Plain, waar de grote prehistorische steencirkel ligt. De geologische toewijzing van de steen aan het zogenoemde old red sandstone (oude rode zandsteen) uit Noordoost-Schotland is een nieuwe aanwijzing voor de grote onderlinge contacten tussen ver van elkaar gelegen gebieden in de late steentijd. De steen is waarschijnlijk op een boot of een vlot naar het zuiden vervoerd, geen geringe opgave in de ruwe wateren van de Noordzee, zo schrijft een team van Britse en Australische geologen en archeologen deze week in Nature .

De gebroken steen van vier bij één bij een halve meter wordt altaarsteen genoemd omdat hij al sinds mensenheugenis plat op de grond ligt – er zijn zelfs andere stenen half overheen gevallen – maar waarschijnlijk stond hij van oorsprong overeind, toen dat deel van Stonehenge gebouwd werd rond 2500 v.Chr. Het was al bekend dat de kleinere ‘blauwe stenen’ uit de binnenste ringen van Stonehenge uit de Preseli-heuvels in Wales kwamen, 250 km verderop.



Een paar jaar geleden werd ook bekend dat een aantal van die stenen al eerder deel uitmaakten van een steencirkel in diezelfde regio in Wales. De grotere zogeheten sarsen-stenen komen van dichterbij, slechts 25 km van Stonehenge. De altaarsteen is ook een blauwe steen, zij het iets groter dan de andere.

Altijd was d.