Albert Einstein: Een inspirerend verhaal over het overwinnen van tegenslagen

Onlangs schreef ik over het prachtige gezegde “Als het leven je citroenen geeft, maak dan limonade.” En het blijkt dat veel van de grootste mensen in de geschiedenis precies dat hebben gedaan. Ze hebben mislukking omgezet in succes, ze hebben ontbering omgezet in inspiratie en ze hebben verlies omgezet in vrijgevigheid.

Als het leven ons parten speelt, zijn dit behulpzame verhalen om te onthouden. En als je een kind hebt dat het op academisch gebied moeilijk heeft, vrees dan niet – er zit een juweeltje onder en dat juweeltje zou wel eens een intellectueel genie kunnen blijken te zijn. Dit idee wordt geïllustreerd door het verhaal van Albert Einstein.



(Als ik dit verhaal en dat van anderen in toekomstige columns vertel, wil ik de lezers eraan herinneren dat iemand die ons kan inspireren niet per se perfect is. Alleen God is perfect. Maar dat betekent niet dat wij, als stervelingen, geen waardevolle lessen kunnen trekken uit deze figuren en deze lessen niet kunnen toepassen in ons leven).

Hoewel Einstein een van de briljantste geesten van de 20e eeuw was, leek het er niet altijd op dat hij voorbestemd was voor grootsheid. Einsteins jeugd werd gekenmerkt door aanzienlijke ontwikkelingsproblemen. Albert werd in 1879 geboren in Ulm, Duitsland en was een trage leerling.

Hij begon pas op relatief late leeftijd te spreken – sommige anekdotes suggereren dat hij rond zijn derde of vierde begon te spreken, wat zijn ouders natuurlijk zorgen baarde. Ze maakten zich niet alleen zorgen over wanneer hij zou gaan spreken, als hij dat al zou doen, maar ook over zijn algehele cognitieve vaardigheden. Zijn ouders, met name zijn moeder Pauline, waren daardoor bezorgd over zijn vooruitzichten op school.

Ze wisten niet dat Einsteins unieke cognitieve ontwikkeling uiteindelijk de weg zou banen voor zijn baanbrekende bijdragen aan de theoretische natuurkunde. Op dezelfde manier is gesuggereerd dat Einsteins vermogen om te lezen zich later uitte dan verwacht. Maar ondanks zijn trage start was hij niet te stoppen toen hij eenmaal begon te lezen.

Einsteins gulzige honger naar kennis werd duidelijk toen hij zich in een breed scala aan onderwerpen verdiepte en boeken over wiskunde, filosofie en wetenschap verslond. (Op dezelfde manier is mijn neefje, hoewel hij misschien geen Einstein is – we zullen zien – gelukkig gegroeid van een moeilijke lezer naar een enthousiaste lezer, met de hulp van ondersteunende volwassenen en veel geweldige boeken). Het feit dat Einsteins vroege ontwikkeling onconventioneel was, benadrukt de diversiteit van het pad dat elk mens aflegt.

Het herinnert ons eraan dat traditionele maatstaven voor de ontwikkeling van kinderen niet noodzakelijkerwijs iemands potentieel voor intellectuele grootsheid bepalen. Misschien beleefde hij de wereld anders dan andere kinderen en observeerde en absorbeerde hij de dingen om hem heen een tijdje beter voordat hij naar de volgende ontwikkelingsfase ging. Sommigen geloven dat hij misschien autistisch was.

Dit zullen we waarschijnlijk nooit te weten komen, maar tot op volwassen leeftijd staat hij bekend om zijn nederige en zachtaardige karakter, ondanks zijn enorme intellectuele prestaties. Vandaag de dag wordt er wel eens gezegd dat kinderen met een vertraagde spraakontwikkeling, maar met een uitzonderlijk talent op andere gebieden, het “Einstein-syndroom” hebben. De jonge Albert worstelde ook met de traditionele opvoedingsmethoden op school.

Zijn onconventionele denkwijze en rebelse geest botsten met het onderwijssysteem van die tijd, waardoor zijn ouders zich zorgen bleven maken over zijn toekomst. (Hoewel ik als leerkracht van middelbare scholieren voorstander ben van een goed gestructureerd klaslokaal, ben ik me er ook van bewust dat niet elke leermethode voor elke leerling werkt. Bovendien ken ik persoonlijk een paar mensen, mannen, met een geniaal IQ, die zich vooral op school misdroegen omdat ze zo snel leerden dat ze zich stierlijk verveelden).

In een paar jaar tijd explodeerden Einsteins intellectuele capaciteiten. Toen hij 12 was, begon hij zichzelf algebra, calculus en Euclidische meetkunde te leren. Hij ging zelfs zover dat hij in datzelfde jaar een origineel bewijs van de stelling van Pythagoras ontdekte.

Einsteins doorbraak kwam in 1905, een jaar dat later bekend zou staan als zijn “annus mirabilis” of wonderjaar. In dit ene jaar publiceerde hij vier baanbrekende artikelen die de basis legden voor de moderne natuurkunde. Eén van deze artikelen introduceerde de speciale relativiteitstheorie, die het gevestigde begrip van ruimte en tijd op losse schroeven zette.

Zijn beroemde vergelijking E=mc2 vat de relatie tussen energie en massa samen en wordt een iconische weergave van zijn genialiteit. In 1915 presenteerde hij de algemene relativiteitstheorie, die een revolutie teweegbracht in ons begrip van de zwaartekracht. In 1921 ontving hij de Nobelprijs voor natuurkunde.

In 1999 werd hij uitgeroepen tot de Persoon van de Eeuw in het tijdschrift “Time.” Hoewel het verhaal van Einstein lang en complex is en buiten het bestek van dit artikel valt, bevat zijn algemene traject nuttige lessen voor ons allemaal. Zijn reis van worstelend kind tot baanbrekende natuurkundige is een bewijs van de triomf van vastberadenheid, geduld en veerkracht.

Ondanks de vele ontberingen trotseerde Einstein zijn tegenslagen. : Epoch Times is een onafhankelijke nieuwsorganisatie die niet beïnvloed wordt door een regering, bedrijf of politieke partij. Vanaf de oprichting is Epoch Times geconfronteerd met pogingen om de waarheid te onderdrukken – vooral door de Chinese Communistische Partij.

Maar we zullen niet buigen. De Nederlandstalige editie van Epoch Times biedt op dit moment geen betalende abonnementen aan en aanvaardt op dit moment geen donaties. U kan echter wel bijdragen aan de verdere groei van onze publicatie door onze artikelen te liken en te her-posten op sociale media en door uw familie, vrienden en collega’s over Epoch Times te vertellen.

Deze dingen zijn echt waardevol voor ons. Waarheid & Traditie.