Advocate Nelleke Stolk stond dag en nacht slachtoffers bij: 'Je ontmoet mensen in hun zwartste periode'

ADVOCAAT Advocate Nelleke Stolk stond dag en nacht slachtoffers bij: 'Je ontmoet mensen in hun zwartste periode' Paul Verspeek Vandaag, 18:49 • 7 minuten leestijd Advocate Nelleke Stolk © Rijnmond Nelleke Stolk (44) werkt al bijna twintig jaar als slachtofferadvocaat. Ze staat nabestaanden bij in grote strafzaken, zoals de moorden op Hümeyra, Marianella en Marlous en Romy. Nu stopt ze, als slachtofferadvocaat.

Per 1 oktober begint ze met de opleiding tot officier van justitie. Maandag 30 september is haar laatste zaak als advocaat en niet de minste: ze verdedigt de nabestaanden van de slachtoffers van Fouad L. L.



schoot zijn buurvrouw Marlous en haar dochter Romy dood en daarna docent Jurgen Damen. Ze staat de drie andere kinderen van Marlous bij en het vriendinnetje van Romy. "Dat vriendinnetje was ook in die woning en heeft alles gezien.

Het is echt afschuwelijk", vertelt de advocaat. "Twee pubermeisjes zitten op de bank te TikTokken als er wordt aangebeld. Romy denkt ‘ah, het pakketje dat ik heb besteld!’, doet open en wordt meteen neergeschoten.

Het vriendinnetje wist weg te kruipen onder de tafel." Volgens Nelleke is wel symbolisch dat ze met deze zaak eindigt. "Hier zit alles in: het ongekende drama, een bijzondere verdachte, de aandacht van de media en de steun die je kan geven aan de slachtoffers en nabestaanden.

" Alles opschrijven voor de kinderen Nelleke houdt nu een jaar lang nauwkeurig bij wat er allemaal in deze zaak is gebeurd, zodat ze de kinderen kan informeren. "Het zijn eigen dossiertjes. Als ze eraan toe zijn, kunnen ze daar later op terugvallen.

" Ze vervolgt: "Het vriendinnetje is natuurlijk een belangrijke getuige. Dan let ik er scherp op dat het verhoor bij de politie zorgvuldig gebeurt. Als dergelijke slachtoffers te kwetsbaar zijn, dan zet ik alles op alles dat daarmee rekening wordt gehouden.

" De advocate heeft daarbij nauw contact met slachtofferhulp en andere instanties. "Ik probeer de nabestaanden zoveel mogelijk uit handen te nemen, zodat ze kunnen rouwen. Eigenlijk ben je een halve psycholoog.

Ik ga ook vaak bij de cliënten thuis op bezoek. Je ontmoet die mensen in de zwartste periode van hun leven en wordt een vertrouwenspersoon voor hen." Hümeyra © Archief Dat gold in het bijzonder voor een van de zwaarste zaken die zij in haar carrière heeft gedaan, de moord op de 16-jarige Hümeyra uit Rotterdam.

Het vonnis van de Rotterdamse rechter was een klap voor de familie: geen moord, maar doodslag. Het leidde tot grote emoties in de rechtszaal en daarbuiten. De zus van Hümeyra, Tugba, viel Nelleke Stolk huilend in de armen.

"Ik had kort ervoor mijn arm gebroken en liep met een mitella. Het was net een beetje geheeld maar door die omhelzing is hij opnieuw gebroken. Ik had vreselijke pijn, maar ja, dat hoort er dan bij.

" Aandacht voor femicide De moord op Hümeyra raakt een thema dat Nelleke Stolk zeer aan het hart gaat: femicide. "Ik begin nu aan een opleiding van drie jaar als officier van justitie en uiteindelijk wil ik me daarin specialiseren. In Rotterdam is er al een goede stalkings-officier: Berte van Heemst.

Ik wil dat ook in Den Haag gaan opzetten." Als advocate heeft zij veel slachtoffers van stalking en mishandeling bijgestaan. Een zaak die nooit uit haar geheugen zal verdwijnen, is de moordaanslag op de 37-jarige Suraya uit Bergschenhoek in maart 2022.

Stolk was al voor dat moment haar raadsvrouw. "Er was een zitting gepland bij de enkelvoudige politierechter tegen haar ex vanwege vernieling. Maar ik zei: dit is veel groter, hier is meer aan de hand, stalking met name.

Hier moeten meer rechters naar kijken. Na overleg is besloten de zitting uit te stellen. Een paar weken later kreeg ik een telefoontje: Suraya is door haar hoofd geschoten.

Ik zei direct: dat heeft hij zeker gedaan." Onderzoek bij het huis aan de Van Vredenburchlaan in Bergschenhoek © MediaTV Suraya overleefde het, maar de vrouw moet wel een oog missen. Voor Stolk was het een zeer aangrijpende zaak, omdat ze deze uitkomst eigenlijk al vreesde.

"Het gaf me echt een knauw, dat ik het niet had weten te voorkomen. Ik heb toen serieus gedacht: ik kap ermee. Waar doe ik het nog voor?" Uiteindelijk heeft ze die stap toch gezet.

Officier van justitie worden was ooit een van haar wensen toen ze haar rechtenstudie had afgerond, maar er zijn meer redenen om de advocatuur vaarwel te zeggen. De werkdruk met name. "Slachtoffers en nabestaanden bijstaan is heel zwaar.

Ik ben altijd bereikbaar, vrije tijd heb ik amper. Ook in het weekend ben ik aan het werk." Vakantie? "Ja, twee weken, maar dan blijf ik in de buurt zodat ik toch naar een zitting kan gaan.

De Ardennen zijn de afgelopen jaren de verste bestemming geweest." Na een korte stilte: "Ja, ook toen ben ik nog op en neer gereden naar de rechtbank." Ik probeer de nabestaanden zoveel mogelijk uit handen te nemen, zodat ze kunnen rouwen.

Slachtofferadvocaat Nelleke Stolk Stolk kan met recht een workaholic worden genoemd. "Ik ben elke dag om 06:30 uur op kantoor en het eerste dat ik doe is de wc's en prullenbakken checken en desnoods schoonmaken." Dat klinkt niet als het gemiddelde bestaan van een advocaat op de Amsterdamse Zuidas met maatpakken en snelle bolides.

"We hebben een uitwisseling met de Zuidas en laten zien dat er ook echt leed is. Ik heb mijn vooroordelen moeten bijstellen: de meeste advocaten die met ons meelopen, staan open voor de sociale advocatuur. Laatst zei er een: 'Ik had langer in Rotterdam willen blijven.

' Hij nam afscheid met een traan." Nelleke heeft een gezin met kinderen die zijn opgegroeid met een immer bellende en werkende moeder. "Ze zijn het gewend.

Maar laatst zei mijn zoon: 'Jij bent toch nooit thuis, wat weet jij hier nou van?' Dat komt dan wel even binnen hoor." Als moeder raken sommige zaken haar nog eens extra. Zoals de dood van de 43-jarige Marianella uit Rotterdam op Tweede Kerstdag 2022.

Ze werd omgebracht door haar ex, in aanwezigheid van de kinderen van 5 en 8. "Ik moest in de rechtszaal voorlezen dat de kinderen zeiden: 'We legden een dekentje over mama, want ze werd zo koud'. Toen ging ik bijna onderuit, ik dacht aan mijn eigen kinderen.

" De woning waar Marianella werd gedood door haar ex © Rijnmond "De laatste tijd merkte ik dat het me meer gaat raken. Dat was ook een teken om het rustiger aan te doen. Je bent alleen maar met emoties bezig in dit vak.

Vorig jaar was ik ook snel gepikeerd, ik dacht zelfs dat ik een burn-out had." Door de persoonlijke band die ze met de slachtoffers heeft opgebouwd, vindt ze het moeilijk hen los te laten. "Ik had driehonderd zaken lopen.

Die ben ik één voor één nagegaan en heb mensen gemeld dat ik ermee stop. Sommigen reageerden boos, die voelen zich in de steek gelaten. 'Ik heb speciaal jou gekozen', zeggen ze dan.

" Ook in de komende jaren zullen nog oude cliënten haar blijven benaderen. "Laatst belde een vrouw die zes jaar geleden slachtoffer was van mensenhandel. 'Die mannen staan weer voor de deur', zei ze.

Ja, dan kom ik gelijk in actie. Maar straks zal ik in veel gevallen toch moeten zeggen dat ik een andere functie heb." Advocate Nelleke Stolk © Meesters aan de Maas Ze is ook druk geweest met het zoeken van advocaten die haar werk kunnen overnemen.

Een deel gaat naar collega’s bij haar kantoor Meesters aan de Maas in Rotterdam. De cliënten? Vooral slachtoffers van zedendelicten, mishandeling en moord. "Mijn rechtvaardigheidsgevoel is een belangrijke drijfveer.

Ik moet de boosheid ook echt van binnen voelen. Ik heb dat in mindere mate als het om liquidaties gaat binnen een crimineel milieu. Dat is toch anders dan mensen die er niet om gevraagd hebben in zo’n situatie te belanden.

" Tijd voor een 'echte' vakantie Geheel in stijl zitten er geen vrije dagen tussen de laatste zaak als advocaat en de eerste dag als officier. Is er misschien nu wel zicht op een 'echte' vakantie, in het buitenland wellicht? "Ja, de kinderen en wij willen heel graag naar Curaçao. Maar misschien is Spanje of Portugal ook heel leuk.

" Maar eerst dus die laatste zaak, maandag. Nelleke Stolk schaamt zich nooit voor haar tranen in de rechtszaal en het afscheid na een kleine twintig jaar advocatuur zal haar zwaar vallen. "Ik heb al gezegd: zet de tissues maar vast klaar.

".