‘Aan spelletjes en LEGO geven we veel geld uit’

Kim: „In 2005 ging ik werken bij Shell, daar werk ik nu bijna twintig jaar. Renno werkte daar al, ook op een HR-afdeling. Op de vrijdagmiddagborrel leerden we elkaar een beetje kennen.

” Renno: „We zouden samen een keer gaan tennissen, maar het regende die dag heel hard.” Kim: „Regen is wel een rode draad in ons leven.” Renno: „Dus we gingen naar Kims huis, boodschappen doen, filmpje kijken.



Ik kookte die avond voor jou. We zaten samen op de bank en, ja, we bleken elkaar wel leuk te vinden.” Kim: „Best snel daarna ging ik naar India op vakantie, en ik miste hem.

Na die vakantie was Renno steeds vaker bij mij.” Renno: „We besloten samen een huis te kopen. Dat werd Scheveningen, aan de Kanaalweg.

” Kim: „Met twee kinderen werkte dat huis op een gegeven moment niet meer. We hadden alleen een balkon, de onderbuurman had last van gestamp boven zijn hoofd, er reden bussen door de straat. We wilden een rustiger plek, met een tuin.

We kochten toen deze eengezinswoning bij Kijkduin, in een straat vol jonge gezinnen. Kinderen kunnen hier op straat spelen.” Renno: „In 2009 ging ik weg bij Shell.

Ik besloot een restaurant te kopen. Dat werd Eetcafé De Parodie, in het Statenkwartier.” Kim: „Het was handig dat Renno ’s ochtends vrij was, dan kon hij de kinderen doen.

Maar het was ook lastig dat hij er ’s avonds bijna nooit was. Hij was toch het gezicht van De Parodie, moest daar wel zijn.” Renno: „Ik was er voor de verhalen, het vermaak.

Maar deed ook gewoon mee met het team, ik droeg een zwart T-shirt net als de rest, je zag aan mij niet dat ik de eigenaar was. Ik maakte ook de wc’s schoon. In de vakanties en de weekenden moest ik altijd werken.

” Kim: „Met twee kinderen werd dat lastiger.” Renno: „Ik had wállen in die tijd. Ik sliep maar vier à vijf uur per nacht.

” Kim: „In 2016 heb je het restaurant verkocht.” Renno: „Bij toeval kwam ik bij een wijnproeverij terecht, daar was iemand van wijnwinkel Marius, een begrip in Den Haag. Zij vroeg: waarom kom je ons niet versterken? Mijn ervaring met horeca en gastvrijheid was een pré.

Ik ging werken in hun tweede winkel in Wassenaar, en dat doe ik nog steeds. We leveren aan zo’n tweehonderd restaurants, hebben een wijn-/eetcafé. En ik geef wijncursussen en proeverijen.

” Kim: „Kan hij lekker al zijn verhalen kwijt.” Renno: „Eigenlijk ouwehoer ik de hele dag, meer doe ik niet.” Kim: „Hij neemt weleens een goede fles mee, of een restje.

” Renno: „We genieten erg van goede wijn.” Kim: „Ik hou van Valpolicella, dat vindt hij maar niks.” Renno: „Ik probeer haar een beetje op te voeden.

En er geen oordeel over te hebben, haha.” Kim: Bij Shell ben ik employee relations adviser ; ik ondersteun mensen die langdurig in verzuim zitten, of bij conflicten. Ik werk op twee locaties: de chemische fabriek in Moerdijk en in Delftse Poort, tegenover Rotterdam Centraal.

Ik werk twee dagen thuis.” Renno: „Wij hebben geen auto. Wel toen ik nog bij het restaurant werkte, om die vol te laden bij de Sligro.

Daarna hebben we hem verkocht.” Kim: „Zijn ouders wonen om de hoek, we kunnen hun auto lenen. En Greenwheels is overal.

We hebben allebei een elektrische fiets.” Renno: „Ik fiets elke dag naar Wassenaar.” Kim: „Die enorme kast vol spellen, dat is zijn ding.

” Renno: „Voor corona had ik vijf spellen; sinds we hier wonen, met meer kastruimte, is het doorgeslagen. Het zijn vaak oorlogs- en conflictsituaties, Eerste en Tweede Wereldoorlog, Napoleon, nu speel ik een spel over de invasie op Sicilië in 1943. Ik verdiep me helemaal in wat de maker heeft bewogen en in het conflict zelf.

Sommige spellen worden slechts tijdelijk uitgebracht.” Kim: „En die wil je dan ook hebben.” Renno: „Je wordt gek gemaakt! En heel gek: er zit dan een knop op je telefoon, en voor je het weet heb je het gekocht!” Kim: „Dan wordt de volgende dag weer een doos bezorgd.

” Renno: „Ik heb hier zoveel staan, qua uren spelplezier krijg ik dit de rest van mijn leven al niet meer gedaan. Met sommige spellen ben je drie tot vier weken bezig, soms zelfs zes maanden! Je laat zo’n spel op tafel staan en gaat er dan elke dag een uurtje mee verder. We gaan nu een speeltafel kopen die op Kims werkkamer komt, dan kan er geen kat meer over je spel heen lopen.

” Kim: „Ik speel die spellen niet. Als ik zo’n ingewikkelde handleiding lees, haak ik na twee zinnen al af. Ik hou meer van quizzen, kaarten, familiespellen.

Die doen we samen met de kinderen. En in het weekend kijken we met het hele gezin naar Battle of the Bands .” Renno: „Spike en Cesar zitten in de jury, dus het is een Haags feestje, de kids vinden dat leuk.

” Kim: „We sporten veel. Matteo zit op rugby, Lauren schaatst. En we tennissen alle vier.

Ik hou ook van boeken lezen en van LEGO. Er is tegenwoordig LEGO voor volwassenen, heel leuk. Deze bos bloemen is van LEGO, aan de muur hangt een wereldkaart van LEGO.

” Kim: „Ik zei in het begin dat regen een rode draad is in ons leven. In Spanje vroeg Renno me ten huwelijk, we besloten ook in Spanje te gaan trouwen.” Renno: „Op 9 mei 2009 zijn we getrouwd.

We vroegen onze wedding planner of hij iets had geregeld voor het worstcasescenario van slecht weer. Niet nodig, het had daar in mei nog nóóit geregend! Je raadt het al: precies tijdens de ceremonie regende het. Daar ging Kims romantische plaatje van witte stoeltjes buiten in de zon.

” Kim: „We trouwden binnen, in een suf zaaltje van het restaurant.” Renno: „De dag erna was het prachtig weer en aten we paella op het strand met alle gasten. Er waren zo’n honderd mensen overgekomen.

Op onze trouwdag scheen op Scheveningen trouwens de hele dag de zon.” Kim: „Je weet wat ze zeggen: regen brengt geluk.”.