7 ongewone kersttradities van over de hele wereld

De cadeaus zijn gekocht, de spelletjes uitgekozen en de boodschappen gedaan. De kerstperiode is aangebroken. Voor wie Kerstmis altijd in Nederland heeft gevierd, is de feestelijke sfeer onmiskenbaar.

Gourmetten, cadeautjes uitpakken, spelletjes spelen en natuurlijk samen kijken naar All You Need is Love – zo brengen veel Nederlanders hun kerst door. Maar kersttradities zijn niet overal hetzelfde. Als je denkt dat Sinterklaas al een unieke traditie is, wacht dan maar tot je ziet hoe andere delen van de wereld Kerst vieren.



Taalplatform Preply heeft enkele van de meest bijzondere kersttradities van over de hele wereld voor je op een rijtje gezet. 1. Kerst bij KFC Een slimme marketingcampagne die is uitgegroeid tot een volwaardige traditie.

En dat is precies wat er gebeurde in Japan. In 1974 besloot KFC zichzelf te promoten als dé plek voor een traditioneel kerstmenu, met hun iconische KFC-emmer als stralend middelpunt. Het idee sloeg aan: tegenwoordig gaan jaarlijks zo’n 3,6 miljoen gezinnen naar het restaurant of reserveren ze vooraf om de beroemde Kentucky-kip te eten.

Dit gerecht is uitgegroeid tot een onmisbaar deel van hun kerstviering. Het was een briljante zet om Colonel Sanders te portretteren als de Kerstman – want waarom ook niet? Zo werd de feestelijke groet geboren: “Merry Kentucky Christmas Everyone!” 2. Verberg je bezems! Noren staan niet bekend als de meest bijgelovige Europeanen, maar op kerstavond maken ze een opvallende uitzondering.

Op deze avond worden alle bezems zorgvuldig opgeborgen in kasten. Deze gewoonte komt voort uit een eeuwenoude legende die vertelt dat heksen en kwade geesten tijdens de donkere decembernachten vrij rondwaren, op zoek naar bezems om mee weg te vliegen. In een tijd waarin men geloofde dat de lange winternachten de grens tussen de natuurlijke en bovennatuurlijke wereld deden vervagen, was het verstoppen van bezems een manier om het gezin te beschermen tegen onheil.

Nog steeds bewaren Noren deze traditie, als een charmant staaltje folklore dat het kerstfeest een mystiek tintje geeft. 3. Trek je rolschaatsen aan, het is Kerstmis! In Venezuela vieren ze kerstavond op wielen! In hoofdstad Caracas is het een geliefde traditie om op kerstavond op rolschaatsen naar de vroege ochtendmis, de Strenna-mis, te gaan.

In de vroege uren worden straten afgesloten voor verkeer, zodat gezinnen veilig op hun skates naar de kerk kunnen rollen. De sfeer is feestelijk: sommige mensen nemen fluitjes mee, anderen zingen kerstliederen terwijl ze door de stad glijden. Deze traditie ontstond waarschijnlijk als een creatieve manier om gemeenschap te creëren tijdens de feestdagen en is inmiddels een vast onderdeel van de Venezolaanse cultuur.

4. Caga Tió, het poephout van Catalonië Spanje zou Spanje niet zijn zonder een bizarre, maar hartverwarmende traditie. In Catalonië speelt de Caga Tió, oftewel het ‘Poeplogboek’, een hoofdrol tijdens de feestdagen.

Vanaf 8 december halen gezinnen een vrolijk beschilderd houten blok in huis, compleet met een lachend gezicht en een rode Catalaanse muts. Maar dit is geen gewone kerstdecoratie – het heeft een hilarische twist. Elke avond wordt het hout gevoed met lekkernijen zoals fruit en noten, en warm gehouden met een deken.

De kinderen zorgen liefdevol voor de stam, tot de climax op kerstavond of eerste kerstdag. Dan verzamelen ze zich rondom de Caga Tió om een speels ritueel uit te voeren: ze zingen traditionele liedjes en slaan met stokken op het blok, aanmoedigend om cadeautjes en snoep te "poepen". Onder de deken worden kleine verrassingen verstopt, die met veel gelach en plezier tevoorschijn komen.

Een unieke traditie die symbool staat voor plezier, samenzijn en...

een vleugje humor! 5. Geen rendier, maar een geit De Yule-geit, of Kerstgeit, is een van de oudste kersttradities in Zweden en vindt zijn oorsprong in oude folklore. Oorspronkelijk was de geit een figuur die verbonden was met het geven van geschenken, zelfs voordat de Kerstman zijn intrede deed.

Door de eeuwen heen heeft de geit een transformatie ondergaan en is het nu een geliefd symbool van kerst, vaak vormgegeven als een decoratief figuurtje van stro, versierd met rode linten. De beroemdste Kerstgeit is de Gävle-geit, een gigantische stroconstructie die elk jaar in de stad Gävle wordt neergezet. Maar deze imposante geit leidt ook tot een unieke traditie: vandalen proberen hem vaak in brand te steken, ondanks talrijke beveiligingsmaatregelen.

Deze onofficiële uitdaging is inmiddels onderdeel geworden van het verhaal rond de Gävle-geit en voegt een speels, spannend element toe aan de feestperiode. Tegenwoordig blijft de Yule-geit een iconisch symbool van de Zweedse kerstvieringen. Het verenigt eeuwenoude tradities met moderne feestvreugde en houdt de magie van het verleden levend in het hedendaagse kerstfeest.

6. Sokken uit, La Befana komt eraan! In Italië is de traditie van La Befana een geliefd onderdeel van de kerstperiode en wordt gevierd op 6 januari, tijdens Driekoningen. Volgens de legende is La Befana een vriendelijke maar excentrieke oude heks, gehuld in een armoedige outfit, die op een bezemsteel door de lucht vliegt.

Op de avond vóór Driekoningen bezorgt ze snoep en cadeautjes aan kinderen. Het verhaal vertelt dat de Drie Wijzen La Befana uitnodigden om hen te vergezellen op hun reis naar het kindje Jezus. Ze sloeg het aanbod echter af omdat ze te druk was met haar huishoudelijke taken.

Later kreeg ze spijt en ging ze op zoek naar het Christuskind, met geschenken in haar mand voor hem en voor alle kinderen die ze onderweg tegenkwam. Vandaag de dag is La Befana een iconische figuur in de Italiaanse feestvieringen. In de nacht van 5 januari hangen kinderen kousen of schoenen op, in de hoop dat La Befana ze vult met snoep, speelgoed of – als ze niet zo braaf zijn geweest – een stuk houtskool.

De traditie wordt groots gevierd met festivals, kleurrijke optochten en speciale lekkernijen in de vorm van een heks. Het is een magische en speelse afsluiting van de kerstperiode die jong en oud in Italië blijft betoveren. 7.

Krampus, de nachtmerrie van stoute kinderen De legende van Krampus, die zijn oorsprong vindt in Duitsland en de Alpenregio’s in de 12e eeuw, vertelt over angstaanjagende, gehoornde wezens met slagtanden. Deze figuren, vaak aangeduid als de ‘duivels van Kerstmis’, zijn de duistere tegenhangers van de goedhartige Sinterklaas. Gewapend met zwepen en rinkelende bellen zou Krampus stoute kinderen straffen door hen te grijpen en mee te sleuren naar de onderwereld.

Dit folkloristische verhaal blijft tot op de dag van vandaag springlevend. Vooral tijdens Krampusnacht, een traditie die jaarlijks plaatsvindt, komt de mythe tot leven. Op deze avond trekken mensen in uitgebreide, angstaanjagende kostuums door de straten.

Met hun griezelige verschijningen brengen ze op speelse wijze schrik aan bij zowel kinderen als volwassenen, wat zorgt voor een unieke mix van spanning en plezier tijdens de feestdagen..