3 lessen in gentleman-gedrag van Jane Austens meneer Knightley

In de literatuur zijn er personages die ons aan het lachen maken, die ons doen huilen, die ons doen kronkelen van verontwaardiging en zeldzame figuren die bakens van licht zijn voor hoe we zouden moeten leven. Eén zo’n personage is meneer Knightley uit “Emma”, de verrukkelijke roman van Jane Austen uit 1815. De roman speelt zich af in het provinciale Engeland en beschrijft het doen en laten van een charmante, intelligente en ietwat onvolwassen jonge vrouw genaamd Emma Woodhouse, die zichzelf bezighoudt met het spelen van koppelaarster voor haar vrienden en kennissen – of ze haar betrokkenheid nu willen of niet.

Emma woont alleen met haar ouder wordende vader en hun meest frequente bezoeker en vriend is Knightley, die eigenaar is van het naburige landgoed. Zoals de naam Knightley al aangeeft, is hij een toonbeeld van eervol, ridderlijk en edelmoedig gedrag. Met een bescheiden gratie en goed karakter laat Knightley zien hoe je nobel kunt zijn in de gewone dingen van het leven.



Hier zijn drie specifieke lessen die hij geeft door zijn voorbeeld. Een heer gebruikt zijn middelen, invloed en capaciteiten om anderen te helpen. Knightley bezit het uitgestrekte landgoed Donwell Abbey.

Hij heeft een aantal pachtboeren, waaronder Robert Martin, een goedhartige jongeman die verliefd is op een van Emma’s vriendinnen, Harriet Smith. Harriet vindt de jongeman erg aardig, maar Emma overtuigt haar ervan dat George Martin ongeschikt is, wat leidt tot verwarring en hartzeer aan alle kanten. Knightley is oprecht bezorgd over het welzijn van zijn huurders, vooral Martin, die hij bijna als een zoon behandelt.

Hij komt op voor meneer Martin als Emma Harriet overtuigt om de jonge boer te negeren ten gunste van een “betere vangst.” Knightley komt niet alleen op voor anderen, hij deelt ook vrijelijk zijn materiële middelen. Hij nodigt zijn vrienden en buren uit om aardbeien te plukken van zijn aardbeienbedden.

Hij geeft zoveel van zijn appels weg dat hij er te weinig voor zichzelf overhoudt. Hij biedt het gebruik van zijn koets aan een paar vrouwen uit het dorp aan die zich geen eigen koets kunnen veroorloven. Samenvattend wat het gedrag van meneer Knightley de lezers leert, schreef literatuurprofessor Mitchell Kalpakgian: “Een heer doet zachtjes en onopvallend goede daden, zich altijd bewust van de behoeften van anderen zonder dat ze erom vragen.

” Een heer heeft aandacht voor de verwaarloosden en verdedigt de eer van iedereen. Knightley heeft oog voor mensen die door anderen worden verwaarloosd. Emma’s vader, meneer Woodhouse, is een aftandse oude man, goedhartig maar timide en voor veel mensen een beetje een hypochonder en erg vervelend gezelschap.

Weinig mensen vinden veel tijd voor hem. Toch bezoekt meneer Knightley hem regelmatig en praat grootmoedig met hem over de meest onbelangrijke zaken. Hij geeft zijn tijd aan deze eenzame oude man en klaagt nooit over de bekrompenheid van Woodhouse.

Zoals Kalpakgian het verwoordde: “Altijd sociaal en hoffelijk, [Knightley] neemt nooit zijn toevlucht tot uiterlijk vertoon om bijval of complimenten te krijgen, maar praat met alle mensen over een veelheid aan onderwerpen, van triviaal tot belangrijk, met volmaakt gemak en zonder een air van superioriteit.” Knightley geeft nog een voorbeeld van zorg voor de verwaarloosden wanneer Harriet Smith door een andere man wordt afgesnauwd tijdens een dansfeest. Hij ziet het arme meisje verdrietig alleen zitten terwijl iedereen danst en herstelt de situatie snel door haar zelf ten dans te vragen.

In een bijzonder pijnlijke scène steekt de temperamentvolle Emma de draak met een dwaze maar vriendelijke oude vrijster uit het dorp, mejuffrouw Bates. Terwijl Emma, mejuffrouw Bates, Knightley en een aantal anderen aan het picknicken zijn, verzinnen ze een spel waarbij iedereen ofwel één slim ding, twee redelijk slimme dingen of drie saaie dingen moet zeggen. Mejuffrouw Bates, die bekend staat om haar ademloze geklets over onbeduidende zaken, zegt zelfvoldaan: “Drie dingen zijn inderdaad heel saai.

Dat is precies genoeg voor mij, weet je. Ik zal zeker drie saaie dingen zeggen zodra ik mijn mond opendoe, nietwaar?” In een poging geestig over te komen, antwoordt Emma spottend: “Ah! mejuffvrouw, maar er kan een probleem zijn. Neem me niet kwalijk, maar het aantal is beperkt tot drie tegelijk.

” Mejuffrouw Bates wordt onmiddellijk onderworpen en vernederd. Kort daarna verdedigt Knightley de eer van mejuffrouw Bates, ondanks haar lage positie in het leven, en berispt Emma voor haar onnadenkendheid. “Het was inderdaad slecht gedaan! Jij, die zij vanaf haar vroegste jeugd heeft gekend, die zij heeft zien opgroeien in een periode waarin haar aandacht een eer was, om jou nu, in een onbezonnen stemming en de trots van het moment, haar te laten uitlachen, haar te vernederen – en ook ten overstaan van haar nichtje – en ten overstaan van anderen, van wie velen (zeker sommigen) zich volledig zouden laten leiden door jouw behandeling van haar.

Dit is niet prettig voor jou, Emma, en het is verre van prettig voor mij; maar ik moet, en zal, ik zal je de waarheid vertellen.” Zoals Knightley zelf zegt in de zojuist geciteerde passage, is hij vastbesloten om de waarheid te vertellen. Een integer man moet van de waarheid houden en ernaar leven.

Als hij Emma aanspreekt over de oneerlijkheid van een ander mannelijk personage, roept Knightley met gevoel: “Zo anders dan wat een man zou moeten zijn! Niets van die rechtschapen integriteit, dat strikt vasthouden aan waarheid en principe, die minachting voor trucjes en kleinheid, die een man in elke transactie van zijn leven zou moeten tonen.” Dit is een uitstekende samenvatting van Knightley’s waarden en de manier waarop hij handelt: een toewijding aan waarheid en eerlijkheid. Bovendien weet Knightley dat de waarheid uiteindelijk anderen ten goede komt.

Omdat hij veel liefde en zorg voor Emma heeft, is hij bereid om eerlijk tegen haar te zijn en soms harde waarheden met haar te delen, zodat ze kan leren en groeien. Uiteindelijk is Knightley bezorgd over Emma’s groei in deugdzaamheid en probeert hij haar op dat pad te begeleiden. Hij zegt wat hij denkt als hij dat nodig vindt, zoals na het incident met mejuffrouw Bates.

Als hij zich realiseert hoe Emma’s bemoeienis de opbloeiende romance tussen Harriet en Robert Martin heeft beschadigd, zegt hij eerlijk tegen haar: “Je bent geen vriendin geweest voor Harriet Smith, Emma.” Daarmee bedoelt hij dat Emma haar spel als koppelaarster voorrang heeft gegeven boven wat echt het beste is voor Harriet. In tegenstelling tot de meeste andere personages in het boek vleit Knightley Emma niet, hoewel hij haar hoogacht.

Als ze een fout maakt – of het nu iets kleins is zoals bij het schilderen van een portret of iets groots zoals een vriendschap – geeft hij opbouwende kritiek. De gladde en zelfvoldane meneer Elton, die hoopt Emma’s gunst te winnen, overdrijft over haar artistieke vaardigheden, maar Knightley respecteert haar genoeg om haar vriendelijk te wijzen op problemen met haar schilderwerk. Knightley’s benadering van het leven kan goed worden samengevat in zijn eigen woorden: “Er is één ding, Emma, dat een man altijd kan doen, als hij daarvoor kiest, en dat is zijn plicht doen; niet door manoeuvreren en slijmen, maar door strengheid en vastberadenheid.

” Hij begrijpt zijn plicht om goed te doen voor iedereen, om kwaad af te keuren als hij het ziet en om op te komen voor wat goed en nobel is. In de hele roman doet hij dat met “strengheid en vastberadenheid,” waarmee hij bewijst dat ridderidealen zelfs in het dagelijks leven stand kunnen houden, waar elke interactie die een man met anderen heeft kan worden gezien als een test voor ridderlijke deugd. : Epoch Times is een onafhankelijke nieuwsorganisatie die niet beïnvloed wordt door een regering, bedrijf of politieke partij.

Vanaf de oprichting is Epoch Times geconfronteerd met pogingen om de waarheid te onderdrukken – vooral door de Chinese Communistische Partij. Maar we zullen niet buigen. De Nederlandstalige editie van Epoch Times biedt op dit moment geen betalende abonnementen aan en aanvaardt op dit moment geen donaties.

U kan echter wel bijdragen aan de verdere groei van onze publicatie door onze artikelen te liken en te her-posten op sociale media en door uw familie, vrienden en collega’s over Epoch Times te vertellen. Deze dingen zijn echt waardevol voor ons. Waarheid & Traditie.