4 weeks Ago By Erik Jonk
Jeugdzorg is al tijdenlang een bron van nieuws. De reden: er worden nogal wat jongeren, al dan niet door een rechter, uit huis geplaatst. Hoe komt dat toch? Wie zijn die kids en hoe worden zij en hun ouders begeleid naar weer een betere / goede thuissituatie? Tv-maker Nicolaas Veul zoekt dat in een serie uit.
Hij doet dat door zelf in de jeugdzorg aan de slag te gaan. Ondertussen werd hij zelf vader. Voor zijn programma , gaf Nicolaas Veul (40) de nodige interviews.
Hij ging daarbij in op het verbroken contact met zijn voormalige televisiemaatje en vriend Tim den Besten. De strekking: . Genoeg daarover, tijd voor zijn honderd dagen onderdompelen in de jeugdzorg (vanaf vanavond bij VPRO te zien).
Jeugdzorg, maar ook ouders observeren In vijf afleveringen verdiept Veul zich in een kwetsbare groep kinderen en bekeek voor tv-rubriek alvast de eerste. In de traditie van de eerdere -series (zie kader) steekt hij daarbij zelf de handen uit de mouwen. Veul loopt stage op een open groep in de jeugdzorg (‘deur niet op slot’).
Het gaat om een jeugdzorginstelling van iHub Onderwijs en familiezorg en bij uit huis geplaatste kinderen tot 12 jaar om precies te zijn. Opmerkelijk op deze plek: er zijn sinds enige tijd ook speciale huizen waarin gehele gezinnen – dus ook ouders – worden geobserveerd en begeleid. Het doel daarbij is juist om uithuisplaatsing te voorkomen.
Kijk vooral, want dat laatste is interessant (maar eerlijk gezegd ook pijnlijk). Enkele honderdduizenden kinderen in de jeugdzorg Er valt over jeugdzorg veel te zeggen en veel te laten zien, daarom is uitgesmeerd over liefst vijf keer 50 minuten. Dat is allesbehalve mooi, wel goed dat het harde en geduldige werken van al die jeugdhulpverleners wordt getoond.
Bedenk alleen maar eens dat – – enkele honderdduizenden kinderen in ons land enige vorm van jeugdzorg nodig hebben. En dat terwijl Nicolaas Veul ergens in de eerste aflevering constateert: „Een uithuisplaatsing is wel het laatst redmiddel hè?” Het moet bijzonder voor hem zijn dat hij met zijn vriend Monte in augustus zelf vader werd, van een zoon. Programmamaker Nicolaas Veul (Amsterdam) maakte al eerder al eerder ‘ -reeksen’ voor tv.
In 2019/2020 stond hij honderd dagen voor de klas (geschiedenis en maatschappijleer). In liep Veul stage in de psychiatrie (2021). In 2023 was hij maatschappelijk werker in het Laakkwartier in Den Haag ( ).
Steeds maakte hij de series samen met Tim den Besten, deze keer alleen. Trauma door een vorige generatie We gaan niet alles over deze honderd dagen in de jeugdzorg verklappen, maar zie het als een goede tip. Nicolaas Veul ondervindt namelijk bijzondere dingen die deze -kijker en misschien ook jij niet wist.
Wat te denken van een flink aantal kinderen dat aan een intergenerationeel trauma lijdt? Eenvoudiger gezegd: psychisch letsel, veroorzaakt door een schokkende gebeurtenis die iemand in een vorige generatie heeft meegemaakt. Nooit van gehoord. Angst voor eigen vader De stage in de jeugdzorg is voor Nicolaas Veul een behoorlijke uitdaging en beproeving.
Zijn band met de kinderen wordt steeds hechter (lastig, lastig). Bovendien wordt hij regelmatig geconfronteerd met zijn eigen opvoeding; zijn thuissituatie was er vroeger een vol angst voor zijn vader, geeft Veul eerlijk toe. Eerlijk is hij sowieso.
Zijn relatieve rust en leuke manier van benaderen van de kids, resulteert in kinderen die best open tegen Veul durven zijn. Maar ook in uitspraken, zoals over een steeds terugkerend stemmetje in zijn hoofd: „Dat zegt: straks zak je door het ij-hijs.” Als een kindje in zijn ogen over de schreef gaat, meldt Veul een tijdelijke collega: „Dan voel ik me al verloren en zo’n sukkel.
” Nogmaals: interessant om te zien, die wereld van de jeugdzorg. En dan moet, zo stelt Nicolaas Veul aan het einde van de eerste aflevering, de echte testfase nog beginnen. Het beste van Metro in je inbox 🌐 Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.
Reacties.
